ปวดใจ…(เจ็บตับ)

หลังจากจบเกมส์ที่เราเจอก่ะเบอร์มิงแฮม ด้วยผลเสมอนั้น คำๆนี้มันก็แว๊บขึ้นมาทันทีครับ จากที่เรานำเค้ามาทั้งเกทส์ ดันโดนตีเสมอช่วงท้ายอย่างน่า “ ปวดใจ เจ็บตับ ” กันเลยทีเดียว เล่นเอาผมแทบจะเขวี้ยงรีโมททิ้งซะเดี๋ยวนั้น ทำไมน๊า!!ไหงไอ่พวก Big4 มันไม่เจอหยั่งงี้มั่งนะเนี่ย เล่นเอานอนไม่หลับกันทั้งคืน เพราะหลอนลูกยิงตีเสมอซะงั้น ยังดีที่ช่วงกลางสัปดาห์ทีมเรายกพลบุกไปขย้ำเด็กน้อยจาก ลีค วัน ทีมม้านอกสายตาอย่าง ลีดด์ ยูไนเต็ด ที่หักปากกาเซียนแล้วเอามายัดจมูกแฟนแมนยูจนหน้าเหวอ Shock!!กันจนลืมบ้านเลขที่ เพราะทีมเด็กน้อยที่เคยยิ่งใหญ่ดันมาชนะแมนยูคาบ้านไป 0-1 เล่นเอาสะใจทีมแช่งของบอร์ดเรามาก

แต่ทีมม้ามืดก็ ถึงกับหน้ามืดไปเลยเมื่อมาเจอกับทีมเราสอนเชิงไป ถึงนัดแรกจะเสมอแบบน่าเจ็บใจก็เถอะ เจอเราอัดไป 1-3 เละเป็นโจ็กคาบ้านแถมเดโฟกองหน้าความหวัง(สุดท้าย)ของพวกเราและลูกรักของจ่า ยังทำแฮตทริคได้อีก ยิ้มเลยครับพี่น้อง มันต้องงี้สิ อัดอั้นมานาน ปล่อยมาซะมั่ง พอมาถึงเมื่อวานนี้ได้นั่งดูเกมส์ที่เจอกับ วิลล่า(คาเฟ่) เป็นเกมส์ที่สำคัญมากๆ ถ้าเราแพ้ถือว่า โอกาสลุ้นพื้นที่ UCL นั้นจะลดลงแบบ ฮวบๆเลยทีเดียว แถมทีมแมนซิตี้ก็พลาดเรือล่มโดยการออกไปแพ้ให้กับ ฮัลล์ ซิตี้ เราต้องชนะเท่านั้นเพื่อที่จะได้แซง ลิเวอร์พูล ขึ้นไปเป็นที่ 4 แต่ทีมเราดันทำได้แค่เสมอแบบ 0-0 เท่านั้น

ไอ่กาการ “ ปวดใจ เจ็บตับ ” ก็กำเริบขึ้นอีกครั้งเลยล่ะครับ ไม่รู้กองหลังวิลล่ามันลงยันต์อะไรไว้ที่ตัวรึป่าว โดนยิงอัดไปไม่รู้กี่ลูกต่อกี่ลูก ไม่กระเทือนเลยรึยังไงหนังเหนียวกันจัง พอไม่โดนบล็อกก็ยิงออกมั่ง ฟรีเดล เซพได้มั่ง ต้องยกเครดิตให้วิลล่าเลยล่ะครับ เกมส์นี้โอนีลทำการบ้านมาดีมากๆ แต่ทีมเราก็เล่นกันได้ดีโคตรๆเลยล่ะครับ ถือว่าประทับใจแฟนบอลตาดำๆแบบผมเลยล่ะ ฟุตบอลในแบบฉบับของสเปอร์สมันต้องแบบนี้สิ บุกแหลก แหกค่าย กันไปเลย

แต่เกมส์นี้มีจุดที่ให้วิพากษ์วิจารณ์กันมากเลยล่ะครับในบอร์ดของเรา เรื่องของเรื่องคือ จ่าดันไปหลับจนลืมเปลี่ยนตัวเนี่ยอ่ะดิ เลยกลายเป็นประเด็นร้อนอยู่ในตอนนี้ เรื่องนี้ผมไม่ขอออกความเห็นก็แล้วกันนะครับ เดี๋ยวจะพากันกลายเป็นเรื่องใหญ่ ผลเสมอสำหรับนัดนี้ผมก็ว่าเหมาะสมแล้วล่ะครับ วิลล่าก็รับดี เราก็บุกดี มันก็หักล้างกันไป จ่าก็ออกมาให้สัมภาษณ์แล้วว่าตำแหน่งที่ 4 ยังพลิกกันได้อีก ให้ดูกันไปยาวๆ ผมก็เห็นด้วยกับจ่านะครับ ขนาดแมนซิตี้ยังไปแพ้ฮัลล์เลย อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นแหละ ยิ่งฤดูกาลนี้มีอะไรให้ เซอร์ไพรส์ เยอะซะด้วย อิอิ

เดวิด เบนท์ลี่ย์ นายกลับมาเป็นคนเดิมแล้วใช่มั๊ย!!

 ส่วน ปวดใจ อีกอย่างหนึ่ง ที่ซักวันมันต้องเกิดแน่ๆคือ วันที่ เอก๊อตโต้ ก่ะ เลนน่อล หายเจ็บกลับมาวันนั้นแหละ ผมล่ะปวดใจแทนจ่าจริงๆครับ ตัวสำรองอย่าง วานรสายฟ้า(ฉายาคนในบอร์ดตั้งให้)เบลล์ ก่ะพี่เจลสุดหล่อ เบนท์ลี่ย์ ต่างก็ทำผลงานได้ดี ไม่ใช่สิต้องเรียกว่า ทดแทนการขาดหายไปของ 2 คนนี้ได้เลยล่ะครับ โดยรายของ หนูเบลล์ นั้นผมค่อนข้างจะปลื้มเป็นพิเศษเลยล่ะครับ(ผมเป็นแฟนคลับเบลล์อ่ะนะ) เติมเกมส์ได้ สะเด่าเขย่าหัวใจป๋า จริงๆ เกมส์รับก็ดูพัฒนาขึ้นมามากเลยล่ะครับ ไม่เหวอดูนิ่งทางบอลดีทีเดียว งานนี้เอก๊อตโต้ต้องรีบๆหายแล้วเค้นฟอร์มให้เทพกว่าเดิมแล้วล่ะไม่งั้น ได้นั่งยาวแน่ๆ ส่วนพี่เจลสุดหล่อ

ผมอยากจะบอกว่า นายกลับมาเป็นคนเดิมแล้วใช่มั๊ย!! ผมว่าฟอร์มตอนนี้ของเบนท์ลี่ย์เริ่มใกล้เคียงกับฟอร์มเดิมเหมือนสมัยที่อยู่ แบล็คเบริน์ แล้วล่ะครับ(ไม่รู้คิดไปเองรึป่าว) การครอสลูก หรือ การเปิดบอลเรียด ก็ถือว่าได้ลุ้นตลอด แถมยังหวังก่ะลูกฟรีคิกได้อีก ถึงเวลานั้นจ่าจะเกิดอาการรักพี่เสียดายน้องหรือไม่ คงต้องรอลุ้นกันต่อไปล่ะครับ ช่วงกลางสัปดาห์ที่จะถึงนี้(วันที่ 9-10)กองแช่งบอร์เราได้ทำงานหนักแน่ครับ วันอังคารก็แช่ง แมนซิตี้ วันพุธแช่ง ลิเวอร์พูลก่ะวิลล่า ส่วนเรายกผลไปเยือน วูฟล์แฮมตัน ก็หวังว่าคงจ่าคงจะให้โอกาสตัวใหม่อย่างกุ๊ดยอนเซ่นนะครับ แฟนๆก็อยากจะเห็นฟอร์มของตัวใหม่มั่ง ผมไม่อยาก “ ปวดใจ เจ็บตับ ” แบที่ผ่านๆมาแล้วนะคร๊าบบบ….ลุงจ่า

         นักพรตทราย…