แฟรงก์ แลมพาร์ด คอลัมน์ คุยสบายๆ โดย เอกราช เก่งทุกทาง

หัวใจของฟุตบอลยุคนี้ มักจะฝากผีฝากไข้ไว้กับพวกมิดฟิลด์ หรือกองกลางซะเป็นส่วนใหญ่ เวลาดูบอลแล้วเห็นแต่ละทีมอัดนักเตะตรงกลางสนามไว้แน่นเอี้ยด ก็เลยเป็นเรื่องธรรมดาที่อินเทรนด์ไปแล้ว

ผมเองเวลามีคนถามว่า ชอบนักเตะคนไหนเป็นพิเศษ ก็มักจะนึกถึงคนเล่นมิดฟิลด์ไว้ก่อน ยิ่งเทคนิคจัดๆ ลีลาสวยๆ อย่าง ซีเนอดีน ซีดาน, โรนัลดินโญ่ ก็จะชอบมากเป็นพิเศษ เพราะดูแล้วมันเพลินตาเพลินใจดี

พวกนี้อาศัยกึ๋นกับพรสวรรค์คอยจ่ายบอลทำเกมรุกเป็นหลัก และมักจะได้รับการยกย่อง ซูฮก ในผลงานมากกว่าเพื่อนร่วมทีมคนอื่นอยู่เสมอ

แต่นับวันก็ยิ่งหาเพลย์เมกเกอร์ฝีเท้าคลาสสิกยากขึ้นเรื่อยๆ

สังเกตไหมครับ เดี๋ยวนี้หาใครมาโชว์ลวดลายแบบซีดานให้เห็นยากมากๆ ส่วนใหญ่เขาจะหันไปใช้มิดฟิลด์สารพัดประโยชน์ที่ทำอะไรได้หลายๆ อย่างกันเกือบหมดแล้ว

เทรนด์ใหม่ของกองกลางยุคนี้ก็อย่างมิคาแอล เอสเซียง, สตีเว่น เจอร์ราร์ด ปาตริค วิเอร่า

รวมทั้งแฟรงก์ แลมพาร์ด

จากความถนัดที่หลากหลายครบเครื่อง เล่นเกมรับแน่น ตัด-ต่อ-เติมเกมเนียนทั้งรับทั้งรุก แถมยิงประตูเฉียบขาดอีกต่างหาก

แล้วอย่าลืม เจ้าแฟรงก์ยังเป็นตัวยิงฟรีคิกกับรับสังหารจุดโทษให้ทีมด้วย

คุณสมบัติของ แฟรงก์ แลมพาร์ด ยาวเหยียดปานนั้น แต่ถ้าให้สรุปสั้นๆ ก็ต้องบอกว่า หมอเก่งจริง และเป็นยอดนักเตะอย่างไม่ต้องสงสัย

จะว่าไป อังกฤษไม่ค่อยมีมิดฟิลด์แบบนี้ให้เห็นนะครับ เมื่อก่อนถ้าจะหาพวกที่สอดขึ้นไปยิงประตูเก่งๆ ก็อาจนึกถึง ไบรอัน ร็อบสัน, พอล สโคลส์ แต่หากเจาะลึกถึงฝีเท้าด้านอื่นๆ มันก็ยัง ไม่เยอะ เท่าแลมพาร์ดอยู่ดี

กัปตันทีมแชมป์พรีเมียร์ลีกเทคนิคอาจจะสู้ โรนัลดินโญ่ หรือ กาก้า ของมิลานไม่ได้ แต่มีประโยชน์มากกว่า และที่สำคัญคือ เหมาะกับปรัชญาการเล่นของฟุตบอลยุคใหม่ที่ใกล้จะเป็นเครื่องจักรเข้าไปทุกวัน

เดี๋ยวนี้พวกวันแมนโชว์ นักเตะคน-สองคนช่วยอุ้มทีมทั้งทีมมีเหลือน้อยเต็มที ส่วนใหญ่จะเน้นทีมเวิร์ก เล่นตามแผนเข้าว่า ใครปรับตัวเข้ากับแท็กติกได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด คนนั้นก็เก่งตามสายตากุนซือแล้ว

มันเป็นเกมที่วัดกันด้วยชัยชนะ ไม่ใช่ประกวดความงาม

แฟรงก์ แลมพาร์ด ก็มาฟอร์มนี้ เขาเป็นนักเตะประเภททีมเพลเยอร์ เล่นเป็นทีม และอาจจะโชคดีด้วยที่อยู่กับสโมสรที่เหมาะกับแนวของตัวเองพอดี

อีกอย่างที่สำคัญเห็นจะเป็นการมีเพื่อนร่วมงานที่เจ๋งเป้งช่วยสนับสนุน

ทุกวันนี้เท่าที่แลมพาร์ดสามารถเติมเกมรุกได้อย่างอิสระ ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง ก็เพราะได้มิดฟิลด์ตัวรับอย่าง โคลด มาเกเลเล่ กับ มิคาแอล เอสเซียง ช่วยซ้อนอยู่

สองคนนี้เป็นที่รู้กันนะครับว่า เหนียวแน่นสุดๆ คนแรกกระดูกแข็งโป๊ก คนหลังก็แข็งแกร่งสมฉายา The Buffalo แถมยังสลับขึ้นไปลุยในบางจังหวะได้น่ากลัวชะมัด

มิดฟิลด์ 3 คนนี้คือหัวใจของเชลซี เมื่อรวมกับกองหลังอย่างจอห์น เทอร์รี่ เข้าไปอีกคน สิงโตน้ำเงินครามจึงกลายเป็นยอดทีมของอังกฤษในยุคนี้อย่างแท้จริง

ใครเล่นกับเชลซี กว่าจะผ่านกลางสนามไปได้ก็ลิ้นห้อยแล้ว

ว่าไหมล่ะ