รีดเปิดใจด่าแข้งไทยไม่ได้ขอโบกมือลา
รีดเปิดใจด่าแข้งไทยไม่ได้ขอโบกมือลา
อดีตกุนซือ ปีเตอร์ รีด เปิดใจกับหนังสือพิมพ์ เดอะ การ์เดี้ยน ของอังกฤษ อีกครั้ง ถึงสาเหตุที่โบกมือลาทีมชาติไทย เพราะไม่อาจจะดุด่าแข้งไทยได้ เหมือนเช่นที่อังกฤษ ด้วยวัฒนธรรมที่ต่างกัน ขณะที่สโต๊คมีข้อเสนอที่ดี จึงเป็นแรงดึงดูดให้อยากกลับบ้านเกิด
ปีเตอร์ รีด ผู้ช่วยผู้จัดการทีม สโต๊ค ซิตี้ อดีตกุนซือทีมชาติไทย กล่าวให้สัมภาษณ์ผ่านทาง เดอะ การ์เดี้ยน สื่อชั้นนำของเมืองผู้ดี เมื่อวันเสาร์ที่ 26 ก.ย. 52 ที่ผ่านมาว่า สาเหตุที่เขาตัดสินใจหยุดบทบาท การเป็นผู้จัดการทีมชาติไทยแล้วเดินทางกลับไปบ้านเกิดประเทศอังกฤษ เพื่อรับงานผู้ช่วย โทนี่ พูลิส เพราะงานในพรีเมียร์ลีก ดึงดูดใจและมีความน่าสนใจกว่า แถมยังเผยว่าไม่สามารถดุด่าแข้งไทยได้อย่างที่อังกฤษ เนื่องจากมีวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน
รีด ซึ่งก่อนหน้านี้ตัดสินใจบินมาไกลถึง 6,000 ไมล์ เพื่อมาคุมทีมชาติไทย ได้เปิดใจเอ่ยว่า ผมมีชื่อเกี่ยวข้องกับการเป็นตัวเต็งคุมทีมเสมอๆ ชื่อของผมติดโผตลอด แถมหนังสือพิมพ์ก็ลงชื่อผมอยู่ประจำ ถ้าหากมีตำแหน่งกุนซือไหนว่าง แต่ผมไม่เคยได้งานสักชิ้น นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงเดินทางไปไทย ผมแค่ต้องการที่จะกลับมาสู่เกมฟุตบอลอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นทาง สโต๊ค ซิตี้ก็โทรศัพท์มา ว่า โทนี่ พูลิส ต้องการผู้ช่วย โดยทาง โทนี่ บอกเพียงแค่ว่าถ้าผมต้องการมาที่สโมสร ก็จะได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้กัน เขาอยากได้ใครสักคนที่มีประสบการณ์ในพรีเมียร์ลีก ผมอาจไม่ใช่คนที่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้ก็ได้
แต่เขารู้ว่าผมมีความคิดเป็นของตัวเอง ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการเป็นผู้ช่วย เพราะมันไม่ดีแค่ตกลงเห็นด้วยกับทุกสิ่งทุกอย่าง คุณจำเป็นต้องแลกเปลี่ยนความคิดซึ่งกันและกันกับกุนซือ ผมนิ่งสงบลองไตร่ตรองและเพียงไม่นานก็พูดตอบตกลง
โทนี่ มีสัมพันธภาพที่ดีกับ ปีเตอร์ โคตส์ ประธานของทีมอย่างเหนียวแน่นเลย ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมากที่สุดไม่ว่าจะสโมสรไหนๆ ก็ตาม มิหนำซ้ำแฟนบอลของสโต๊ค ก็ยอดเยี่ยมสุดจริงๆ และเครื่องอำนวยความสะดวกในสนามฝึกซ้อมที่นี่พัฒนาขึ้นมา และยังมีแผนการพัฒนาขึ้นอีกเรื่อยๆ แน่นอนว่าผมรู้สึกกับบรรยากาศการทำงานที่ดี ผมได้กลับมาสู่พรีเมียร์ลีกตามที่ต้องการหลังจากใช้เวลารอคอยที่นาน
นอกจากนี้ ปีเตอร์ รีด ยังให้ความเห็นถึงการร่วมกับทีมชาติไทยว่า ตอนแรกที่ผมมาถึงไทย ผมไม่รู้จักนักเตะสักคนเลยด้วยซ้ำ ดังนั้นผมจึงเรียกพวกเขาตามเบอร์เสื้อที่ใส่กัน จากนั้นผมเริ่มจำชื่อเล่นพวกเขาได้บ้าง และผมจดเอาไว้ในบันทึกตอนทำงาน ผมต้องการจำให้ได้ทั้งหมด หลังจากนั้นผมก็อาศัยเรียกชื่อเล่นเอา ผมมีผู้รักษาประตูชื่อ บอย และก็มีนักเตะอย่าง เบิร์ธ, คาร์,มุ้ย ,ต็อป บางครั้ง ผมร่วมฝึกซ้อมกับพวกเขาด้วย พวกเราร่วมงานกันได้ดีทีเดียว
ผมปรับตัวให้เข้ากับวัฒนธรรมของไทย ผมต้องทำการบ้านเหมือนกัน ผมบอกคุณได้เลยว่าเราไม่สามารถไปตวาดใส่หรือตะโกนใส่หน้าพวกเขาได้ อย่างที่ทำกับนักเตะที่นี่ได้ เพราะในอังกฤษนักเตะทุกคนยอมรับกับการออกคำสั่งแบบรุนแรงของกุนซือได้ แต่กับที่ประเทศไทย มันเป็นอะไรที่เรียกวัฒนธรรม พวกเขาเรียกกันว่า เสียหน้า คุณรู้สึกเสียหน้าหรืออับอาย เพราะมีคนมาตวาดใส่ นั่นคือสิ่งสำคัญมาก ผมรู้สึกหมดหวังในบางครั้ง แต่ผมจำเป็นต้องทำมันเหมือนกัน
ขอบคุณข่าวคุณภาพดีจาก:SIAMSPORT
กระทู้เด็ดน่าแชร์
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
