กลอนด่าเกรียน...

เมื่อ มีคนแต่งกลอนด่าเกรียน...

อันว่าเกรียน นั้นมีอยู่ ช่วงวัยรุ่น
มัวหมกมุ่น จนครุ่นคิด จิตฟุ่งซ่าน
กิริยา และวาจา ส่อสัน ดาน
อันธพาล เที่ยวระราน ด่าผู้คน
ตอนเขาเรียน มันก็โดด มาเล่นเกม
สุขเกษม เปรมปรี ข้ามิสน
แม้นพ่อแม่ บุพการี จักยากจน
มิ กังวล เพราะข้านั้น คือพันธุ์เกรียน
แต่ละวัน ตัวมันนั้น อยู่ร้านเนต
เล่น เกมเสร็จ ก็เตร็ดเตร่ อยู่ตามห้าง
ใช้ชีวิต ให้หมดวัน ไร้หนทาง
อนาคต จักร่วมสร้าง ชาติอัปจน
อันบางตัว มีแววชั่ว แต่แบเบาะ
เที่ยวปาก เปราะ สร้างศัตรู ทุกแห่งหน
พอพบเจอ ตัวจริงแท้ แต่ละคน
โถไอฅน นึกว่าแน่ ที่แท้เกรียน
บางผู้นั้น ตัวก็เล็ก เท่าลูกหมา
จะปากกล้า ก็จำเพาะ ในหมู่มาก
พออยู่ตัว คนเดียวนั้น ก็หงอคราง
ดีแต่สร้าง วีรกรรม ระ ยำ ชน
อันเด็กเกรียน ทั่วทั้งหลาย พี่ขออย่าง
จงหยุด สร้าง ชื่อเสียเถิด จะเกิดผล
พี่เตือนแล้ว ขอให้น้อง แต่ละคน
หยุด ซักหน ก่อนโดนส้นตีน กระทีบเอ๋ย...

เกรียนจะอยู่นิ่งได้เช่นไร...

อัน กุเกรียน หนักหัวพ่อ มึงหรือไร
กุเป็นไง มึงอย่าเสือก มาด่าผม
มึงคิด ว่า มึงฉลาด เลยอวดตน
อันตัวตน ที่แท้จริง มึงคือเกรียน
ถึงกุเกรียน กุฉลาด ต้องทำใจ
เกรียนพันธ์ใหม่ ใช้สมอง จนเกิดผล
ไร้สาระ อยากจะด่า เป็นบางคน
ต้องอดทน ให้คนด่า กุคือเกรียน
ถึงกุเกรียน กุก้ไม่ ละลานคัย
จะทำไร ไม่เดือดร้อน คัยสักหน
เกรียนคลายเครียด ไม่แอบจิต เหมือนบางคน
คนบางคน นั้นคือมึง ที่ด่าเกรียน
มึงว่างมาก ดูถุกคน มึงคือคัย
คิดว่าใหญ่ คนกลัวมึง เลยไม่สน
เที่ยวพุดจา ถากถาง ดูถูกคน
ระวัง จม กองตีน สิ้นชีวา...

ที่มา:mangatoonami.blogspot.com ,vassaline

ถ้าเคยอ่านแล้วขออภัยด้วยครับ