
- แชมป์โลก WBA รุ่นฟลายเวท (2551-2553)
- ชิง, 31 ธันวาคม 2551 ชนะทีเคโอ ทาเคฟูมิ ซากาตะ (ญี่ปุ่น) ยก 2 ที่โยโกฮามา
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 26 พฤษภาคม 2552 ชนะคะแนน ฮิโรยูกิ ฮิซากาตะ (ญี่ปุ่น) ที่ จ.อุตรดิตถ์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 6 ตุลาคม 2552 ชนะคะแนน ไดกิ คาเมดะ (ญี่ปุ่น) ที่โอซากา
- เสียแชมป์โลก, 7 กุมภาพันธ์ 2553 แพ้คะแนน ไดกิ คาเมดะ (ญี่ปุ่น) ที่โกเบ
- ชิง, 31 ธันวาคม 2551 ชนะทีเคโอ ทาเคฟูมิ ซากาตะ (ญี่ปุ่น) ยก 2 ที่โยโกฮามา
- เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBA เมื่อ 13 ตุลาคม 2545 แพ้น็อค อีริค โมเรล (เปอร์โตริโก) ยก11 ที่ รัฐฟลอริดา สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBA เมื่อ 4 พฤศจิกายน 2550 เสมอ 12 ยก ทาเคฟูมิ ซากาตะ (ญี่ปุ่น) ที่ ไซตามะ ญี่ปุ่น
- ชิงแชมป์โลกเฉพาะกาลรุ่นฟลายเวท WBA เมื่อ 3 ตุลาคม 2553 แพ้ทีเคโอ หลุยส์ คอนเซปซิโอน (ปานามา) ยกแรก ที่ โรแบร์โต ดูรัน อารีนา ปานามาซิตี ปานามา
- ข้อมูลจาก วิกิพีเดีย
- ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBA เมื่อ 13 ตุลาคม 2545 แพ้น็อค อีริค โมเรล (เปอร์โตริโก) ยก11 ที่ รัฐฟลอริดา สหรัฐ
34 ขวบ จริงๆแล้วต้องแขวนนวมไปแล้วครับ ยกเว้นมวยรุ่นใหญ่ยักษ์ครับ
ที่บางคน 40 ผ่านไปแล้วก็ยังต่อยอยู่ครับเช่น ลุงโฟร์แมน เป็นต้น
เพราะรุ่นนั้นเขาไม่ได้ใช้กำลัง แต่ใช้ความหนักของกำปั้น แต่มวยรุ่นเล็ก
ถึงรุ่นกลางๆ ต้องอาศัยกำลัง
สายแก่ๆวันนี้เราคงได้เห็นแล้วว่า แวฮามะ สู้ความแข็งแกร่ง ความห้าว
ไม่ได้ครับ ดีที่แพ้น็อคในยกแรก ถือว่าเจ็บตัวน้อยมาก หากเจ้าของตำแหน่งอย่าง คอนเซปซิโอน เลี้ยงไข้ไปอีกซัก 2-3 ยก เด่นเก้าแสน ที่กลายเป็น เด่นเก้าร้อย จะเจ็บตัวมากกว่านี้ครับพี่น้อง
แขวนนวมได้แล้วครับ อย่าไปคิดที่จะขึ้นต่อยอีกเลยครับ รักษาชื่อเสียง
และสุขภาพไว้เถิดครับ
อย่าเอาเยี่ยงอย่าง นักชกระดับโลกผู้นี้ที่เทียวไปเทียวมา และในที่สุด
ก็แพ้แบบยับและเยิน ถ้านำความพ่ายแพ้ในอดีตมารวมกัน ยังไม่เท่าความ
ย่อยยับนัดสุดท้ายนัดนั้นนัดเดียว....เขาคือ

ซู การ์เรย์ เลียวนาร์ด
Love Attack เทศกาลความรักแบบนี้ บอกอ้อมๆให้เขารู้กัน
Chocolate Dreams สาวชั่งฝันและช็อคโกแลต กับหนุ่มหล่อ ไม่แน่คุณอาจจะได้เจอแบบนี้ก็ได้
Love You Like Crazy เพลงเพราะๆ ที่ถ้าส่งให้คนที่เรารัก โลกนี้ก็สีชมพูกันทีเดียว