ไมเคิล โอเว่น จากคอลัมน์ คุยสบายๆ สไตล์ เอกราช เก่งทุงทาง

ความเป็นหัวหอกทีมชาติอังกฤษคือปัจจัยของความเปลี่ยนแปลงสำคัญ 2 หนของโอเว่น เริ่มจากตัดสินใจย้ายไปอยู่กับเรอัล มาดริด เมื่อปีก่อน ซึ่งแน่นอนว่าผลงานในชุดสิงโตคำรามย่อมเป็นจุดขาย เรียกแขกอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ใครจะไปเชื่อว่า อีกแค่ 12 เดือนต่อมา จุดขายเดียวกันนี้จะบีบให้เจ้าตัวต้องอำลาทีมชุดขาวอย่างไม่มีทางเลือก

ความจริงโอเว่นไม่ถึงขนาดล้มเหลวกับเรอัล มาดริด อย่างน้อยก็ยังยิงได้ 16 ประตู และมีอยู่ช่วงหนึ่งที่สร้างกระแสให้แฟนๆ ตื่นเต้น ด้วยการกระหน่ำประตูติดๆ กันหลายต่อหลายนัด

แต่บทบาทซึ่งเป็นได้แค่โจ๊กเกอร์ เป็นตัวช่วยที่รอเวลาเปลี่ยนลงมาในครึ่งหลัง หรือเฉพาะช่วงที่พวกตัวจริงอย่าง โรนัลโด้, ราอูล เจ็บและฟอร์มตก ย่อมไม่ส่งผลดีต่ออนาคตดาวยิงทีมชาติอังกฤษแน่ๆ

ยิ่งปีนี้เป็นปีฟุตบอลโลกด้วย ก็ยิ่งกดดันให้เขาต้องย้ายทีม

ตรงนี้แหละเรื่องใหญ่ เพราะระดับไมเคิล โอเว่นเปลี่ยนค่ายทั้งทีก็ต้องให้สมศักดิ์ศรีหน่อย

มันก็เลยเป็นเหตุผลว่า ทำไมถึงอยากกลับลิเวอร์พูลมากกว่าไปอยู่นิวคาสเซิลในตอนแรก

แน่นอนว่าโอเว่นผูกพันกับลิเวอร์พูล แต่นอกเหนือจากนั้นก็ต้องมองด้วยว่า การได้เล่นกับแชมป์ยุโรป แถมเป็นสโมสรใหญ่ เสน่ห์แรงกว่า ยังไงๆ ก็ช่วยเสริมภาพลักษณ์ และผลงานให้ตัวเองมากกว่าเห็นๆ

นั่นเป็นมุมมองของตัวนักเตะนะครับ ส่วนความเป็นจริงจะออกมายังไง มันก็อีกเรื่อง

หงส์แดงของ ราฟา เบนิเตซ เปลี่ยนไปเยอะพอสมควร ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา

เอาง่ายๆ คือ ทีมชุดปัจจุบันไม่ได้เล่นตามสไตล์ถนัดของโอเว่น แท็กติกก็ปรับมาเน้นความสมดุลของเกมรับ ยึดความเรียบง่ายแน่นอนเป็นหลัก ไม่ค่อยบุ่มบ่ามรีบโยนยาวให้กองหน้าวิ่งไล่ไปยิงประตูอีก

ถ้าโอเว่นกลับมา อาจโดนถ่างไปเล่นริมเส้นฝั่งขวา ซึ่งหงส์แดงยังบอดอยู่ แล้วคิดดูว่าเขาจะมีความสุขซักแค่ไหน

เผลอๆ ถ้าโชคร้าย มีสิทธิลงๆ นั่งๆ ตามสไตล์ราฟาที่ชอบใช้กองหน้าคนเดียวและยึดทีมโดยรวมเป็นหลัก ไม่มีทางปรับมาเล่นตามถนัดของนักเตะคนใดคนหนึ่งแน่ๆ

แม้แต่ไมเคิล โอเว่น ก็ต้องปรับตัวมากกว่าที่คิด เพราะมันไม่ใช่ลิเวอร์พูลที่เขาเคยรู้จักและมีส่วนร่วมอีกต่อไป

สู้ย้ายมาหาแผนบี คือ นิวคาสเซิล ไม่ได้

แกรม ซูเนสส์ กุนซือสาลิกาดง อาจจะชอบลองของแปลก วันดีคืนดีก็จัดตัวลงสนามแบบขัดใจแฟนบอลซะยังงั้น แต่อย่างน้อยนิวคาสเซิลก็ยึดแนวทางหลักคือ เล่นเกมบุกเพื่อเอ็นเตอร์เทน และยังไม่ตัดทิ้งระบบที่ใช้กองหน้าคู่สองคนไปซะเลยทีเดียว

พูดถึงแฟนๆ สปิริตที่ยิ่งใหญ่ของพวก ทูน อาร์มี่ กองเชียร์นิวคาสเซิล น่าจะเป็นแรงจูงใจอีกอย่างของโอเว่น

พวกนี้เป็นสุดยอดแฟนบอลเลยแหละครับ ขนาดวันเซ็นสัญญายังแห่กันมาชื่นชมหัวหอกคนใหม่ร่วมสองหมื่นราย บรรยากาศในสนามคึกคักน้องๆ วันบอลแข่งยังไงยังงั้น

กองเชียร์นิวคาสเซิลรักทีมแบบผูกพันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต การแสดง ออกจึงลึกซึ้งมากกว่าแฟนๆ สโมสรอื่น แม้กระทั่งแมนฯยู อาร์เซนอล เชลซี สามผู้ยิ่งใหญ่ของพรีเมียร์ลีก ก็ยังกินทูน อาร์มี่ไม่ลง

ถ้ามองในแง่จิตใจ ไมเคิล โอเว่น เลือกไม่ผิดที่มานิวคาสเซิล

ส่วนผลงานในสนาม แม้ว่าโอกาสคว้าแชมป์ถ้วยใหญ่ๆ จะไม่สดใส แต่ถ้าหวังความสำเร็จส่วนตัวก็น่าจะทำไดัตามเป้าไม่ยากนัก

ทางบอลของนิวคาสเซิลตอนนี้สนับสนุนโอเว่นมากกว่าลิเวอร์พูล หรือเรอัล มาดริด ถ้าตั้งเป้าไว้ว่าจะยิงสัก 20 ประตูขึ้นไป จึงไม่ใช่เรื่องโอเวอร์เกินจริงอะไรเลย

แค่นั้นก็น่าจะต่ออายุหัวหอกทีมชาติไปได้อีกนาน