ทีมพวกนี้พิสูจน์ว่า ถึงตัว-ตัวสู้ไม่ได้ ก็ยังมีวิธีอื่นมารับมือ คือใช้ทีมเวิร์กเอาแทคติคนำหน้าเทคนิคเฉพาะตัว
สหรัฐกับแอฟริกาใต้บอกให้รู้ว่าควรเล่นกับบราซิล-สเปนยังไง ซึ่งจะว่าไปก็ไม่ใช่เรื่องใหม่เพราะมันก็แค่ตั้งรับ คุมพื้นที่ให้แน่น แล้วรอสวนกลับเร็ว แต่ถ้าจะได้ผลจริงต้องทำอย่างมีวินัย ไม่กลัว และจบให้เฉียบขาดด้วย
แอฟริกาใต้ได้อะไรจากคอนเฟดไปเยอะ ทีมบาฟาน่า บาฟาน่า รู้แนวทางของตัวเองในบอลโลกปีหน้าแล้ว ขอแค่ให้ดีขึ้นกว่านี้อีกสัก 20 เปอร์เซ็นต์ ก็จะโอเค แอฟริกาใต้ทีมเวิร์กใช้ได้ จ่ายบอลกันเร็ว การเคลื่อนที่ในสนามก็ดูดี เสียอย่างเดียวตรงเข้าทำจังหวะสุดท้ายไม่ค่อยได้เรื่องเท่านั้นแหละ
อีกจุดคือ ความเหนียวแน่นยังไม่ค่อยมี เวลาคับขัน โดนกดดันในเกมยากๆ มักจะเสียสมาธิแล้วก็พลาดง่ายๆ ถ้าปีหน้ายังแก้ไม่ได้ก็อาจจะเห็นทีมเจ้าภาพเป็นพระเอก แต่ตกม้าตายตอนจบเหมือนเดิม
ทีมแอฟริกาใต้มักมีปัญหาอย่างนี้ รูปเกมดูสวย มองแล้วน่าชนะ แต่ลึกๆ แล้วยังเปราะบาง ไม่ค่อยหนักแน่น ไม่ค่อยละเอียดเท่าไหร่
ต่างจากทีมอย่างสหรัฐที่เข้มแข็งถูกสร้างให้เป็นเครื่องจักร ทำงานเป็นทีม ไม่เน้นความสวยงาม เน้นแค่ผลแข่งเนื้อๆ ลูกเดียว
บอลสไตล์อเมริกาอาจดูจืดๆ ไม่เหมือนแอฟริกา เรื่องเทคนิค ความคล่องตัวก็เป็นรอง แต่ก็ได้วินัยกับความแน่นอนมาแทน สหรัฐเวลาเล่นกับพวกทีมใหญ่จะเหมือนเข้าทาง เพราะถนัดกับเกมสู้ด้วยแทคติคมากกว่าเปิดหน้าแลกหมัดมาแต่ไหนแต่ไร
แต่มันก็มีข้อจำกัดในความเป็นตัวเอง สหรัฐอาจจะเก่งเล่นตามแผน วันไหนคู่แข่งฟอร์มฝืดหรือความสามารถเฉพาะตัวไม่เด่นก็แล้วไป
แต่มาเจอบราซิลที่หลากหลาย เดาใจไม่ได้ สุดท้ายก็ต้านไม่อยู่อย่างที่เห็น
สุดท้ายทั้งสหรัฐกับแอฟริกาใต้ก็ยังเป็นทีมที่มีข้อจำกัดทั้งคู่
แต่จุดสำคัญคือ สิ่งที่ทั้งสองทีมแสดงให้เห็นต่างหาก สหรัฐกับแอฟริกาใต้มีแทคติคเจ๋งๆ มาลุยกับบิ๊กเบิ้มได้ดีขนาดนี้ แล้วปีหน้าถ้าอังกฤษ อิตาลี หรือกระทั่งปารากวัยเอาไปใช้บ้าง มันจะพลิกแพลงไปซักขนาดไหน?
อะไรก็เกิดขึ้นได้ในฟุตบอลโลก 2010