เคยมีคนบอกว่าชีวิตคือการเดินทางที่ต้องเรียนอย่างไม่มีวันสิ้นสุด
แต่ระวันเราก้าวปัยบนเส้นทางที่เราเลือกอยากจะเดินอยากจะเป็น
โดยที่ไม่มีคัยรุ้ว่าทางข้างหน้าจะเปนยังไง คงไม่มีคัยอยากให้มันผิดพลาด อยากให้หนทางของเรานั้นสวยงามปัยในแบบที่เราคิด
บางวันเราก้าวเดินอย่างรวดเร็ว เร็วจนแทบจะวิ่งด้วยความเชื่อมัน บางวันจัยดวงเดิมของเรามันก้อกับฝ่อ
เราแทบจะหยุดนิ่งหมดแรง ไม่เข้าจัยกับหลายสิ่งที่ไม่ใด้คาดคิดเอาไว้
บางวันเราจะขอเดินลงให้ช้าลงซักนิด เพื่อจะใด้มีเวลาคิดทบทวนหรือชื่นชมทิวทัศน์ข้างทางบ้าง จนบางทีก้อมารุ้ตัวว่าเราอาจปัยผิดทางด้วยซ้ำ หรือสงสัยว่าตัวเองกำลังหลงทางอยุ่หรือป่าว
แต่นั้นไม่ใด้หมายความว่าเราจะไม่ใด้เจอกับทางออก เพราะอย่างน้อยเราก้อใด้ลองปัยในที่ที่ไม่เคยปัย หรือเราอาจจะกำลังปัยในที่ที่ใกลกว่าเดิมก้อใด้
หากชีวิตคือการเดินทางจิงๆ เมื่อมีเริ่มต้นก้อต้องมีจุดหมายปลายทางแระมีทางออกทุกเส้นทางเสมอ ให้เวลากับหนทางแร้วมันจะพาปัยเจอกับเรื่องใหม่ๆ
แระแม้บางครั้งหนทางจะพามาเราย้อนกับมา เจอเรื่องเดิมๆอย่างหนีไม่พ้น
เราอาจจะต้องหัวเราะแระร้องให้ปัยอีกซักกี่ครั้ง ก็ไม่เป็นรัยหรอก เพราะทุกขณะที่ผ่านปัยเรากำลังใด้บทเรียนเพิ่มขึ้น
แระจงทำความรุ้จักกับความรุ้สึกของตัวเองให้มากขึ้น
ให้ตัวเองใด้ลองทำแระทุกอย่างจะผ่านปัยใด้ด้วยดี
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
