Ole: Farewell United

     หลังอยู่กับทีมมาเกือบ 15 ปี และเป็นหนึ่งในขุนพลตำนานของ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด, ถึงเวลาแล้วที่ โอเล่ กุนนาร์ โซลชา เพชฌฆาตหน้าทารก ของเรา จะออกไปสัมผัสประสบการณ์แปลกใหม่ในชีวิตการทำงาน จากเดิมที่เป็นโค้ชทีมสำรองของ ปีศาจแดง สู่การเป็นผู้จัดการทีมเต็มตัวกับ เอฟเค โมลด์ ทีมเก่าของเขาก่อนย้ายมา โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ... บทสัมภาษณ์วันนี้อาจผ่านมาสักพักแล้ว แต่ความรู้สึกของ โซลชา ควรค่าที่เราจะรับรู้

รู้สึกยังไงบ้างที่จะต้องจากทีมไปแล้ว ?
Ole - ผมเพิ่งรู้สึกจริงๆ นี่แหละว่าผมต้องไปแล้ว มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ ทุกครั้งที่ผมทำอะไรบางอย่าง มันจะเป็นการทำครั้งสุดท้าย ตอนนี้ที่ผมรู้สึกกว่าครอบครัวผมกำลังจะไป ตัวผมกับภรรยากำลังจะกลับบ้าน แต่พวกเด็กๆ กำลังจะจากบ้าน พวกเขาอยู่ที่นี่มาทั้งชีวิต เราตื่นเต้นกันมาก หากไม่ไปตอนนี้แล้ว เราอาจไม่ได้ไป สำหรับผมแล้ว ในแง่ของการงาน นี่คือก้าวย่างครั้งสำคัญ ที่จะมีความรับผิดชอบ และทำอะไรด้วยตัวเอง และในฐานะครอบคีรัว นี่คือสิ่งที่เราต้องทำตอนนี้ถ้าเรายังเป็นคนนอร์เวย์ หรือไม่งั้น้เราก็เป็นคนอังกฤษเต็มตัว !

คุณมีเวลาพักผ่อนก่อนไปเริ่มต้นทำงานที่ โมลด์ มั้ย ?
Ole - เราจะไปพักผ่อนที่ที่อากาศอบอุ่นๆ สัก 2 อาทิตย์ ผมจะกลับไป นอร์เวย์ วันที่ 3 มกราคม และเริ่มทำงานวันที่ 10 มกราคม ผมมีเวลาเตรียมตัว 1 อาทิตย์ ซึ่งบางทีอาจเป็นนั่งเปิดกล่องที่แพ็กกัน เมื่อคุณเก็บของใส่กระเป๋า และย้ายออกจากบ้านขนาด 5 ห้องนอน คุณจะแทบไม่อยากเชื่อเลยว่า มันมีของที่คุณคิดว่าน่าจะโยนทิ้งไปมากขนาดไหน !
 

มันแปลกๆ มั้ยที่ต้องกล่าวคำลาหลังอยู่มานานมาก ?
Ole - (หยุด) ผมน่าจะทำแบบ คันโตน่า นะ ! จริงๆ แล้วผมไม่ใช่คนประเภทที่จะมากล่าวลา ผมว่ามันมีแต่จะทำให้เศร้ามากขึ้น  

เมื่อไหร่จะถึงวันที่คุณจะไม่ถูกแฟนบอลยูไนเต็ดหยุดทัก ?
Ole - ผมมั่นใจว่ามันต้เองมีวันที่หลังซ้อมเสร็จผมจะตรงดิ่งกลับบ้านเลย ! แต่คุณพบปะผู้คนตลอดเวลา ผมว่าต้องมีคนอยู่ที่ คัมป์ นู เป็นล้านๆ คนแน่เลย เพราะผมเจอหลายคนเลยที่บอกผมว่าพวกเขาอยู่ที่นั่นวันนั้น มันสุดยอด หากไม่มีวันนั้นผมคงไม่มีวันนี้ ผมรู้ว่าผมเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตที่ยิ่งใหญ่ของพวกเขาตอนพวกเขาพูดว่า - เพราะคุณถึงทำให้มันเป็นค่ำคืนที่วิเศษที่สุดในชีวิตผม - บางคนผมบอกว่า ผมทำให้พวกเขาต้องหย่า - ผมไม่ได้กลับบ้านจากบาร์เซโลน่า - นั่นแหละเรื่องทั้งหมด มันมีเรื่องราวเยอะแยะเลยเกี่ยวกับค่ำคืนนั้น 

ในแง่ของความนิยมชมชอบแล้ว คุณอยู่ระดับเดียวกับ คันโตน่า และ คีน เลย มันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับคุณมั้ย ? 
Ole - ผมไม่เอาตัวเองไปเทียบกับพวกเขา แต่ผมภูมิใจมากที่แฟนบอลชอบสิ่งที่ผมทำ แน่นอน ผมน้อมรับมันเอาไว้ในฐานะคำชื่นชม ถ้าคุณพูเถึง คีน, คันโตน่า ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เล่นกับนักเตะที่ยอดเยี่ยมที่สุด ทั้ง เบ็คแฮม, สโคลซี่, กิ๊กซี่, คีน, คันโตน่า, แกรี่ เนวิลล์ ผมได้เล่นกับนักเตะที่ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของสโมสร ดังนั้นผมจึงภูมิใจแน่ๆ    

คุณจะมีอะไรให้คิดถึงเกี่ยวกับ แมนเชสเตอร์ ?
Ole - แน่นอน ผมตระหนักว่าพอผมขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียน หรือเวลาไปที่ วิล์มสโลว์ หรือ แมนเชสเตอร์ มันจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผมอีกแล้ว แต่ผมจะเก็บบ้านที่นี่เอาไว้ มันเพิ่งเสร็จ มันใช้เวลาตั้ง 3 ปีแน่ะ ! แต่คุณไม่รู้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมเป็นคนทะเยอทะยาน ถ้าผมประสบความสำเร็จในลีกนอร์เวย์ อาจมีสโมสรที่นี่สนใจผมก็ได้ ผมเองก็อยากกลับมาที่นี่เหมือนกัน 

คุณจะเอาอะไรจากชีวิตใน อังกฤษ ไปด้วยมั้ย ?
Ole - มีเยอะแยะเลย เราจะคิดถึง แมนเชสเตอร์ เราจะคิดถึงเพื่อนฝูง ช่วงเวลาที่วิเศษๆ เรามีเพื่อนดีๆ นอกวงการที่นี่ด้วย และเราจะคิดถึงพวกเขา คุณรู้ว่ากำลังจะลาจากจากการเป็นเพื่อนบ้าน และเพื่อนฝูง แต่เราจะได้เจอกันอีก ผมอยากบอกว่า คนอังกฤษสุภาพ เปิดใจ เป็นมิตร และ มีมารยาทดี เราจะเอาอะไรพวกนี้กลับไป นอร์เวย์ ด้วย 

คุณจะคิดถึงอะไรจากการทำงานที่ แคร์ริงตัน ?
Ole - ทุกอย่างเลย ผมมีความสุขทุกครั้งที่มาที่นี่ เวลาคุณขับรถเข้าไปใน แคร์ริงตัน คุณรู้ว่ามันจะเป็นวันดี สตาฟฟ์ทุกคนวิเศษมาก คุณคุยเรื่องฟุตบอลกันทั้งวัน ผมจะพยายามสร้างบรรยากาศแบบนั้นให้เกิดขึ้นที่ โมลด์ บ้าง สภาพแวดล้อมที่สนามซ้อมแห่งนี้วิเศษมาก มันคือวัฒนธรรม เราทุกคนต้องการทำให้นักเตะทุกคนเก่งขึ้น และผมคงคิดถึงที่นี่มาก รวมถึงผู้คนด้วย ผมอาจลืมเอ่ยถึงบางคน แต่นักเตะที่ผมเคยเล่นด้วยยังอยู่ที่นี่ ผมคงคิดถึงการแซวเล่นกับพวกเขา สตาฟฟ์ที่นี่วิเศษจริงๆ ทุกคนที่ผมทำงานด้วยทุกวันต่างพยายามทำให้นักเตะเก่งขึ้น และผมมีความสัมพันธ์ที่กับ วอร์เรน (จอยซ์) ตลอด 2 ปีครึ่ง มันแปลกๆ แต่เราจะติดต่อกันเสมอๆ บางทีเราคุยกันสัปดาห์ละ 3-4 ครั้ง

คุณจะไปทำงานด้วยกันใช่มั้ย ?
Ole - เขาเป็นคนน่าทึ่ง และผมมีความสุขที่เขาอยากทำงานกับผม สิ่งที่ผมเรียนรู้จาก วอร์เรน เป็นสิ่งที่คุณไปหาจากคอร์สไหนๆ ไม่ได้ เราไม่รู้จักกันมาก่อน และผมยังจำการคุยโทรศัพท์ครั้งแรกของเรา เกี่ยวกับการทำให้มั่นใจว่าเราจะพยายามทำให้พวกเด็กๆ เป็นนักเตะอาชีพ เขาเปิดโลกทัศน์ให้ผม เขามีสายตาที่เฉียบแหลมในการมองนักเตะ เขาเป็นโค้ชที่เก่งมาก และยังรอบรู้เรื่องแท็กติกด้วย ผมชมเขาไม่หมดหรอก สโมสรมีโค้ชเก่งๆ ที่สามารถสอนนักเตะได้ เขายังสอนผมเล่นเซิร์ฟด้วยซ้ำ ! วันนั้นเราไป เดวอน เพื่อเล่นเกมปรี-ซีซั่นกับ เยโอวิล เขาให้ผมขึ้นบอร์ด 3-4 ครั้ง บางทีผมอาจไม่ได้เล่นอีกเลย ถ้าคุณอยากให้ผมนั่งเล่าถึงเขาทั้งก็วันยังได้ เราเคยไปฉลองวันวาเลนไทน์ที่ ลิสบอน ด้วยกันมาแล้ว เราสองคน!

นั่นต้องถูกบันทึกเอาไว้นะ
Ole - เราไปหา คาร์ลอส (เคยรอช) เขาเชิญเราไป เราเลยโอเค เราไปที่นั่น และรู้ว่ามันเป็นวาเลนไทน์ เราไปพักที่โรงแรม และพวกเขาให้เราพักห้องเดียวกัน แต่เราจัดการได้ เราไม่ได้อยู่ด้วยกันในคืนวันวาเลนไทน์หรอกนะ อย่าลืมจดไว้ด้วยนะ ! 

การคุมทีมสำรองมันสนุกยังไง ?
Ole - สนุกมาก ผมมีความสุขมาก เพราะเด็กๆ เก่งๆ กันทั้งนั้น และยังมีทัศนติที่ดีด้วย ผมมาทำงาน และไม่พบปัญหาเลย อาจมีบางวันที่คุณมาเจอพวกเขาซึมเศร้า ไม่ร่าเริง และมันเป็นงานของคุณที่ต้องกระตุ้นพวกเขา ในความเป็นจริงคุณไม่มีทางรู้ได้เลยว่า คุณจะมีนักเตะในทีมสำรองกี่คน คุณอาจมีแค่ 8 คน หรืออาจ 20 คน มันมีปัจจัยแปรผันเยอะมาก คุณต้องปรับตัวอย่างรวดเร็ว ผมได้เรียนรู้อะไรมากมาย และผมสนุกมาก 

คุณให้เกรดพวกเด็กๆ เอาไว้สูงขนาดไหน ? 
Ole - สูงมาก ผมว่าพวกเขามีโอกาส มีอยู่ 2-3 คนที่น่าจะหวังได้ว่าจะได้เล่นทีมชุดใหญ่ใน 1-2 ปี หรือบางทีอาจเร็วกว่านั้นอีก ทีมมีนักเตะดาวรุ่งที่น่าจับตามองอยู่ และผมรู้ว่าเราทุกคนรู้ว่าใคร เดี๋ยวนี้การใช้เงินกับนักเตะมันยากมาก คุณไม่รู้ว่าพวกเขาจะรับมือกับความสำเร็จ หรือสิ่งแย่ๆ ได้ยังไง พวกเขามีพรสวรรค์ อันนี้ไม่ต้องสงสัยเลย ตอนนี่มันก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาเองว่าจะฉวยโอกาสที่มีได้ดีขนาดไหน
 

คุณเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับ ยูไนเต็ด จากวันเวลาของคุณที่นี่ ?
Ole - มันก้าวมาไกลมาก ทุกอย่างมีการพัฒนา และพยายามอยู่เหนือการพัฒนา ขนาดสโมสรตอนนี้มันใหญ่โตมโหฬารกว่าสมัยผมย้ายมาใหม่ๆ เยอะ แต่พวกเขารับมือกับการพัฒนา และวัฒนธรรมของการคว่าชัยชนะ วัฒนธรรมของการทำผลงาน ได้เสมอ วันนี้เราชนะ อาร์เซน่อล ได้ แต่วันถัดมาคุณจะไม่ได้ยินใครพูดถึงเกมๆนี้ มันสุดยอดเลยว่ามั้ย สำหรับผมแล้ว ครั้งแรกที่ผมย้ายมา ผมยิงได้ และอ่านหนังสือพิมพ์เพื่อดูปฏิกริยาว่าเป็นยังไง ไม่มีเลย มันมีแต่การพูดถึงเกมถัดไป นั่นแหละที่พวกเรา ยูไนเต็ด เป็นกัน มันเป็นกรอบการทำงาน มันเป็นพิมพ์เขียวที่ผมจะเอาไปทำที่ โมลด์      

      ร็อกโคราช