2.45 ลุกออกมาจากผ้าห่ม
เปิดพัดลมปิดแอร์ แก้ความหนาว
เปิดผ้าม่านกะดูบอลกับดวงดาว
ใจมันห้าว คราวนี้คง ไม่แพ้ใคร
พอเริ่มเกมส์ ไม่เท่าไหร่ เอ๊ะ ไงแน่
ชักร่อแร่ เริ่มร่องแร่ง แกล้งกันไหม
เตะบอลวืด จับบอลพลาด ประหลาดใจ
ที่คิดไว้ ไม่อย่างนี้ พี่ระอา
จบ 45 นาทียังมีลุ้น
แค่ จุ๊น-จุ๊น ยังพอไหวไม่หนักหนา
คงไม่ซวย อย่าเพ่งเซ็ง เพ่งสายตา
ใจนึกว่า ทีมคืนนี้ คงมีดวง
เริ่มครึ่งหลัง เกมส์พอไหว ใจเริ่มชื้น
ดูดีขึ้น มีลุ้นบ้าง สร้างความหวัง
คอยนั่งเชียร์ ไม่มีเปลี้ย เพลียกำลัง
คงได้ตังค์ เอ๊ยไม่ใช่ ได้คะแนน
โดนเข้าไป ลูกที่ 1 ถึงสลด
เริ่มรันทด แล้วยังไง ไม่ใช่แผน
โดนไปกอ่น กลับได้ไหม ใจนึกแพลน
หรือจะ แอ่น กู่ไม่กลับ หลับคาเรือ
ยิ่งดูไป ใจยิ่งเศร้า เจ้าปืนใหญ่
ชักยังไง เริ่มสงสัย คงไม่เหลือ
ลูกทีสอง ส่องสุดสวย ม้วยเป็นเบือ
ไม่อยากเชื่อ แต่เริ่มชิน สิ้นแล้วเรา
ปิดทีวี ปิดไฟ ไม่ดูต่อ
พอแล้วพอ หมดกัน ผันสลาย
ทีมที่รัก เล่นแบบนี้ พี่อยากตาย
แต่สุดท้าย ตัดใจไม่ลง คงต่อเชียร์
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
