จับตามอง อาร์เซนอล คุยสบายๆ สไตล์ เอกราช เก่งทุกทาง

ตรงข้ามเลยนะครับ มันอาจเป็นปีที่ยิ่งใหญ่หรืออย่างน้อยก็ท้าทายมากๆ สำหรับทั้งนักเตะและแฟนบอลด้วยซ้ำ

อาร์เซนอลฟอร์มฝืดกับบอลภายในประเทศก็จริง แต่สำหรับบอลยุโรปแชมเปี้ยนลีก ไอ้ปืนใหญ่ลอยลำเข้ารอบ 8 ทีมสุดท้ายไปแล้ว

และถ้าพูดถึงโอกาสลุ้นแชมป์ เปรียบเทียบกับทีมอื่นๆ ที่เหลือ อาร์เซ นอลก็ไม่ได้ขี้เหร่หรือเป็นรองอะไรนักหนา ไม่ว่าจะประกบกับบาร์เซโลน่า เต็ง 1 หรือรองแชมป์เก่าอย่างมิลานก็ตาม

สำหรับรอบ 8 ทีมที่ต้องชนจ่าฝูง กัลโช่ เซเรีย อา คือ ยูเวนตุส ทีมปืนใหญ่ก็มีโอกาสลุ้นอยู่มาก แม้ว่าชื่อจะสู้ไม่ได้ แต่ด้วยฟอร์มของ เธียร์รี่ อองรี ทีมเวิร์กที่อยู่ตัว รวมกับทีมสปิริตสไตล์บอลอังกฤษ ทำให้ อาร์เซนอลจะสร้างปัญหาให้ยูเว่ได้แน่ๆ

ผมไม่กล้าทายว่าทีมของอาร์แซน เวงเกอร์ จะไปไกลแค่ไหน แต่ถ้าเกิดเข้าชิงและคว้าแชมป์ขึ้นมา มันคงเป็นตำนานที่ตื่นเต้นไม่แพ้การผจญภัยของลิเวอร์พูลเมื่อปีที่แล้ว

คิดดูเถอะ แต่ละด่านที่อาร์เซนอลต้องฝ่าเข้าไปล้วนแต่มหากาฬทั้ง นั้น ไล่จากเรอัล มาดริด มาถึงยูเวนตุส ตรงนี้ถ้าผ่านไปได้ก็อาจจะชนกับอินเตอร์ มิลาน ส่วนนัดชิงมีสิทธิเจอบาร์เซโลน่า หรือไม่ก็มิลานทีมใด ทีมหนึ่ง

สมมติว่าสอบผ่านได้หมด อาร์เซนอลจะเป็นแชมป์ที่ยิ่งใหญ่มาก เพราะเจอวิบากกรรมสารพัด ชนิดที่แชมป์ปีก่อนๆ ตั้งหลายทีมไม่เคยพบมาก่อน

นั่นเป็นเรื่องของอนาคตนะครับ แต่ที่น่าสนใจคือ ทำไมทีมปืนใหญ่ (ดัน) เล่นบอลยุโรปดีกว่าบอลภายในชัดเจนขนาดนี้

ความจริงอาร์เซนอลก็ลีลาเหมือนเดิมทุกนัดแหละ แค่แตกต่างในรายละเอียดนิดหน่อยเท่านั้น

จำได้นะครับว่า ทีมปืนใหญ่ตั้งเป้าหมายอยากประสบความสำเร็จในแชมเปี้ยนส ลีกมาหลายปีแล้ว แต่เอาเข้าจริงก็พลาดนิดพลาดหน่อย ไม่เคยเข้าชิงซะที ทั้งที่บางปีมีทีมที่ลงตัวกว่าปีนี้ด้วยซ้ำ

ผมว่าอาร์เซนอลผิดหวังจนแทบจะถอดใจไปแล้ว เวลาลงเล่นก็เลยลุยได้แบบสบายใจ ไม่กดดันตัวเอง ไม่มีใครมาคาดหวังว่าจะเป็นแชมป์หรือเข้ารอบลึกอะไรนักหนา

ส่วนใหญ่จะมองไปที่เชลซี แมนยูฯ รวมทั้งลิเวอร์พูลซะมากกว่า อาร์เซนอลเกือบจะไม่อยู่ในสายตาเลยจริงๆ

เรื่องนี้กลายเป็นผลดีอย่างไม่น่าเชื่อ ยิ่งเมื่อดูว่าช่วงหลังๆ ไอ้ปืนใหญ่ต้องใช้พวกเด็กๆ ดาวรุ่งลงมาลุยเกือบครึ่งทีมด้วย ก็ยิ่งเป็นใจให้เล่นง่ายขึ้นกว่าเดิมเยอะ

ถ้าเป็นเมื่อ 2-3 ปีก่อนที่เคยครองอำนาจในพรีเมียร์ลีก อาร์เซนอลอาจจะเครียดจนแพ้ภัยตัวเองไปนานแล้ว

อองรีวันนี้ต่างจากอองรีปีก่อนๆ นะครับ เขากำลังอยู่ในช่วงท็อปฟอร์ม เป็นช่วงที่ตกตะกอน ลงตัวไปหมดทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นความเฉียบขาด การอ่านเกม ความสามารถเฉพาะตัว การเล่นตามแผน รวมทั้งความเป็นผู้นำ

บอกตามตรงว่า ถ้าเทียบฟอร์มกับเบอร์หนึ่งอย่างโรนัลดินโญ่ สองคนนี้กินกันไม่ลงด้วยซ้ำ

นี่คือเหตุผลว่า ทำไมอาร์เซนอลจึงมาได้ไกลขนาดนี้ และอาจจะไปต่อจนสุดทางได้เหมือนกัน