จากใจแฟนบอลเวียดนาม ที่เชียร์ฟุตบอลไทย

I have cheered Thai football since 2003, when SEA Games 22 was hosted in Hanoi. Thailand and Vietnam were in the same group stage and interestingly enough, both met each other in the first match.

Mỹ Đình stadium was full of red. A thousands of people yelled “Vietnam, Vietnam…” with a crazy atmosphere. They whistled, mocked and gave an hatred attitude to Thai players (I thought so). On the whole, they did everything to beat Thais.

Well, I felt pitiful for a small group of Thai fans in the stadium and pitiful for 11 Thai players on the pitch! I disliked the attitude of Vietnamese when talking about Thailand. Even if they were my compatriots, I also disliked it. And I saw Thai players had a firm stuff. They were not scared to play in such a hell stadium! That’s why I turned into cheering Thai football.  Later on, Thailand beat Vietnam in the final match by Nattaporn Phanrit’s golden goal.

อย่างไรก็ตามผมก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องน่าสงสารสำหรับแฟนบอลชาวไทยกลุ่มเล็ก ๆ ในสนามและ น่าสงสารสำหรับ 11 ผู้เล่นไทยที่อยู่ในสนาม !!! ผมไม่ชอบทัศนคติของคนเวียดนามเมื่อพูดถึงประเทศไทย แม้ว่าพวกเขาจะมีเหตุผลมาอธิบายแต่ผมก็ยังไม่ชอบมัน และผมได้เห็นผู้เล่นไทยมีกำลังใจที่ดี ที่สำคัญคือพวกเขาไม่กลัวที่จะเล่นในสนามกีฬานรก !!! อย่างที่แฟนบอลชอบเรียกว่ามันเป็นนรกของทีมเยือน  นั่นเป็นเหตุผลที่ผมหันไปเชียร์ฟุตบอลไทย และต่อมาเมื่อประเทศไทยเอาชนะเวียดนามในนัดสุดท้ายโดย ลูกยิงสุดสวยที่ทำให้ไทยได้ชัยชนะโดย ณัฐพร พันธุ์ฤทธิ์

And then I have spent time to research something about Thai football as well as Thailand country. The more knowledge I knew, the more interesting I was. Thailand’s mindset, lifestyle, culture … are rather different from Vietnam’s but I like it. 

และจากนั้นมาผมได้ใช้เวลาในค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับฟุตบอลไทย เรื่องต่างๆที่เกี่ยวกับประเทศในประเทศไทยเพื่อผมจะได้รู้จัก ทีมชาติไทยและฟุตบอล รวมทั้งประเทศไทยได้มากขึ้น สิ่งเหล่านี้ทำให้ผมได้เรียนรู้ความคิดของคนไทย วิถีชีวิตวัฒนธรรม ที่ค่อนข้างแตกต่างจากเวียดนาม แต่ผมรู้สึกได้ว่าชอบสิ่งเหล่านี้

I especially hate the Vietnamese’s way of thinking. Well, they often envy and compare Vietnam’s football and Thai football but don’t know how to make it better, don’t look at themselves first and they are boasting also but recently, Thais have trolled back to Vietnamese. 55++… 

และเมื่อมาเปรียบเทียบกับแฟนบอลเวียดนามโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความคิดที่ดูงี่เง่าที่ผมไม่ชอบและเกลียดมัน คือ พวกเขามักจะอิจฉาและเปรียบเทียบฟุตบอลเวียดนามและฟุตบอลไทยอยู่เสมอ และ โอ้อวด  แต่เหมือนพวกเขาไม่ทราบวิธีที่จะทำให้ได้ดี พวกเขาไม่ได้ดูที่ตัวเอง และพวกเขาก็จะยังโม้ต่อไปเรื่อย  แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้แฟนบอลไทยเหมือนจะทำตามแฟนบอลเวียตนาม 55 ++ …

I never want Thailand to meet Vietnam because it is hard for me. I cheer Thailand but Vietnamese don’t think so. They curse me as a “traitor”. Well, to be honest…..they are right because sometimes, I felt guilty like that ….. but in my mind, football is a game. I am free to cheer anyone I like. It may not relate to “nationalism” or “loyalty”. I simply think it And I am only interested in Thai football, even sometimes it is kak! Dunno why.

ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับผมในการที่จะเชียร์ทั้งสองประเทศ แต่ผมเชียร์ไทย ซึ่งแฟนบอลเวียดนามส่วนมากไม่พอใจ พวกเขาสาปแช่งผมเป็น “คนทรยศ” ผมคิดว่าพวกเขามีสิทธิที่จะต่อว่า เพราะบางครั้งผมก็รู้สึกมันคือความผิดเช่นที่เขากล่าว ….. แต่ในใจของผมคิดว่ามันเป็นเกมฟุตบอล ผมฟรีมีเสรีภาพในการเชียร์ การเป็นกำลังใจให้ทุกคน ทุกทีม ผมชอบ มันอาจจะไม่เกี่ยวข้องกับ “ชาตินิยม” หรือ “ความจงรักภักดี” และผมสนใจฟุตบอลไทยแม้บางครั้งมันจะดูเลวร้ายย่ำแย่ไปบางก็ตามซึ่งผมไม่รู้ว่าทำไม

Well, I hope it is enough to make you guys understand about me. I also hope the Thais will accept me as a fan of Thai football during 12 years so far and don’t talk about me so much. 

สุดท้ายนี้ผมหวังว่ามันจะเพียงพอที่จะทำให้พวกคุณเข้าใจเกี่ยวกับผม  ผมยังหวังว่าคนไทยจะยอมรับฉันเป็นแฟนของฟุตบอลไทย ตลอดระยะเวลาในช่วง 12 ปีที่ผ่านมาผมเหมือนเชียร์อยู่ห่างๆ และ ไม่เคยพูดคุยกับแฟนบอลไทยหรือได้ทำความรู้จักกันอย่างจริงจัง

Good luck to the fair ladies tonight. Su Su

ขอให้ทีมฟุตบอลหญิงไทยโชคดีในเกมส์คืนนี้ ขอให้มันเป็นเกมส์ที่ใสสะอาด สู้ๆ