บอลไทยต้องรู้จักขาย

ระยะหลังผมต้องตามข่าวบอลไทยมากขึ้น ทั้งจากความชอบส่วนตัว และตามสายงานข่าว ดีใจ นะครับที่ฟุตบอลลีกบ้านเราคึกคักขนาดนี้ แถม ไม่ได้คึกเฉพาะลีกสูงสุด พวกลีกภูมิภาคดิวิชั่น 1 ดิวิชั่น 2 ก็สร้างกระแสได้ไม่เบาเหมือนกัน

ที่สำคัญคือ เราโตมาถูกทาง โตแบบเป็นระบบบอลอาชีพอย่างที่ควรจะเป็น

แต่ละทีมต่างก็มีสนามของตัวเอง เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ค่อย ๆ สร้างกันไป, มีกลุ่มแฟนคลับ แฟนบอลขาประจำ มีการทำธุรกิจ หารายได้เข้าสโมสร และขายของเป็น

ทีมฟุตบอลอาชีพที่จะเข้มแข็งได้ต้องมีกลุ่มแฟนบอลของตัวเอง มีความรู้สึกร่วมที่อินกับทีมมากพอ ตรงนี้หลายสโมสรในไทยพรีเมียร์ลีกทำได้แล้วไม่ว่าจะเป็นทีมแชมป์ เมืองทอง หนองจอก ยูไนเต็ด การท่าเรือ บางกอกกล๊าส ชลบุรี เอฟซี ทั้งหมด ฮิตขึ้นมาจากผลงานในสนาม รวมทั้งกระแสโปรโมตที่เข้มข้นสม่ำเสมอ

ขณะเดียวกันกระแสจังหวัดนิยมก็ทำให้ทีมอย่าง SCG สมุทรสงคราม บุรีรัมย์ PEA รวมทั้งศรีสะเกษ เอฟซี สามารถ ยืนหยัดอยู่ได้สบาย ๆ เวลาเจอทีมใหญ่ก็ไม่เหงา ไม่เฉา แถมยังจะคึกกว่าเดิมซะด้วยซ้ำ

พูดเรื่องนี้แล้วต้องโยงไปถึงลีกดิวิชั่น 1 กับ 2 ที่ได้ประโยชน์ จากจังหวัดนิยมเต็ม ๆ

คนไทยรักฟุตบอลจะตาย แล้วคิดดู เมื่อคนพิจิตร คนโคราช สงขลา ฯลฯ มีทีมของตัวเอง และได้รับความสนใจจากสื่ออย่าง ทั่วถึง ใครจะไม่ตื่นเต้นบ้าง

แล้วเขาก็ขายของเป็นด้วยเหมือนกัน

ทีมฟุตบอลก็เหมือนโปรดักต์ชิ้นหนึ่ง ถ้าโยงทำกับจังหวัด อาจจะมองสนุก ๆ ว่าเป็นธุรกิจ SMEs เป็นผลผลิต เป็นความภูมิใจของคนท้องถิ่นที่สร้างชื่อให้จังหวัดได้ ถ้าคุณภาพดีพอ หรืออย่างน้อยก็ควรจะมีการตลาดที่โอเค

เวลาขายทีมฟุตบอล อย่าขายแค่ความเก่งในสนาม เพราะมันทื่อเกินไป แต่ควรสร้างเสน่ห์ เอามุมกุ๊กกิ๊กขึ้นมาขายคู่ไปด้วย

ง่าย ๆ ก็คือ หาฉายาเท่ ๆ ให้ทีม พูดปุ๊บให้คนร้องอ๋อ ว่านี่แหละทีมนั้นทีมนี้ เก่ง-ไม่เก่งว่ากันทีหลัง

แล้วพวกฉายาหรือโลโก้สโมสรก็ควรเอามาหาเงินหาทอง ทำของที่ระลึกขายต่อได้ด้วยนะครับ

เพราะอย่างนี้โลโก้ของทีมฟุตบอลต่าง ๆ จึงมักเป็นรูปสัตว์ ซึ่งใช้ได้สารพัดประโยชน์ คือเป็นสัญลักษณ์แทนความดุดัน น่าเกรงขามให้ทีมได้ หรือถ้าเอามาปรับลุก ทำตุ๊กตา ทำพวงกุญแจก็ต้องขายออกด้วยเหมือนกัน

แฟนบอลบ้านเราที่สงสัยว่า ทำไมชอบเอารูปสัตว์มาทำโลโก้ ทำมาสคอต แทนที่จะใช้สถานที่สำคัญของจังหวัด คงพอเข้าใจนะครับว่า สัตว์มันขายง่ายกว่าเท่านั้นแหละ

ตัวอย่างที่เห็นชัดก็พวกฉลามชล, ปลาทูคะนอง, กูปรีอันตราย (ศรีสะเกษ) สวาทแค็ท (โคราช), วานรไฟ (ลพบุรี), อีกานนท์ (นนทบุรี) ทีมพวกนี้อาจจะเก่งมาก-เก่งน้อย ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง แต่ฉายาที่ติดหูง่ายก็เรียกความสนใจจากแฟน ๆ ได้เสมอ

ถ้ารู้จักขาย ทีมก็อยู่ได้สบาย ๆ