...ข้อที่น่าคิดก็มีว่า ในเมืองไทยเราทีมฟุตบอลของไทยหรือการฟุตบอลของไทยมีทั้งขึ้นทั้งลง แล้วแต่ความเอาใจใส่ของทางราชการบ้าง แล้วแต่ความเอาใจใส่ของผู้ที่สนใจในกีฬาบ้าง และแล้วแต่ความสามารถของนักกีฬาบ้าง ที่เห็นว่านักกีฬาฟุตบอลนี้เป็นกีฬาที่คนไทย จะสามารถปฏิบัติได้ดีก็ด้วยเหตุผลว่า คนไทยเรามีความว่องไวและมีความอดทน มีความสามารถเป็นเรื่องเป็นราว แต่ก็มีบางอย่าง ที่จะทำให้กีฬาฟุตบอลของไทยเรา มีการลงบ้างเหมือนกัน เพราะว่าการกีฬานั้น จะต้องมีการฝึกซ้อมให้ดี ทั้งในทางวิชาการ คือเทคนิค และทั้งในทางกาย คือความแข็งแรงสมบูรณ์ การฝึกตนให้มีสุขภาพอนามัยแข็งแรง ถ้าขาดทั้งสองอย่างนี้ ก็จะทำให้ไม่สามารถปฏิบัติภาระของตัวให้ได้ชัยชนะได้ ถ้าได้ฝึกฝนด้วยตนเองได้ฝึกดีและได้เตรียมตัว เตรียมกายของตัวให้ดีแล้ว ก็ย่อมสามารถฟันผ่าอุปสรรคได้ดีที่สุด แต่ถ้าไม่ปฏิบัติด้วยความสม่ำเสมอ ก็ไม่ต้องแปลกใจจะต้องปราชัย...
พระบรมราโชวาท
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
พระราชทานแก่นักฟุตบอลทีมชาติไทย เมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน 2512
...
วันอาทิตย์ที่ 18 มีนาคม มีการเลือกนายกสมาคมฟุตบอลคนใหม่แทนนายวิจิตรเกตุแก้วซึ่งลาออกไปเมื่อ วันที่ 8 มีนาคมที่ผ่านมา
.
ซึ่ง ผลก็เป็นไปตามคาดเมื่อนายวรวีร์ มะกูดี เลขาฯสมาคม เป็นผู้ชนะการเลือกตั้ง ก้าวขึ้นรับตำแหน่งนายกสมาคมฟุตบอลคนใหม่แบบไร้คู่แข่ง พร้อมทั้งประกาศกร้าวแบบไม่กลัวหน้าแตก
...
...
ผม รู้ดีว่าฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายเป็นสิ่งที่เป็นความฝันของแฟนฟุตบอลชาวไทยมา ตลอด ซึ่งผมเองก็อยากเห็นความฝันนี้เป็นจริงเช่นเดียวกัน และจะวางแผนพัฒนาวงการฟุตบอลไทยในระยะยาว เพื่อเป้าหมายในการไปแข่งขันฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายในปี 2014 ให้ได้
.
ฟุตบอลโลก ?...
.
นั่น ดูจะเป็นคำประกาศเพื่อเอาใจแฟนบอลให้ตั้งความหวังแบบลมๆแล้งๆว่าเราจะได้ไป ฟุตบอลโลกแน่ๆ...ช่างไม่ตั้งอยู่พื้นฐานแห่งความเป็นจริงเอาเสียเลย...
.
ตลอด ระยะเวลากว่า 115 ปี ในถนนสายลูกหนังของชาวสยาม มหกรรมที่ยิ่งที่สุดเราได้สัมผัสคือฟุตบอลโอลิมปิค ซึ่งนั่นก็เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว...นานจนผมเองก็เกิดไม่ทัน
...
(ทีมชาติไทยครั้งแข่งขันโอลิมปิค ที่เมลเบิร์น 1956)
...
(ทีมชาติไทยครั้งแข่งขันโอลิมปิค ที่เม็กซิโก 1968)
...
หลาย คนอาจตั้งคำถามว่า...ได้ไปหรือไม่ได้ฟุตตบอลโลก...นี่มันสำคัญกับชีวิตนัก หรือ แล้วฟุตบอลมันจำเป็นกับชีวิตคนไทยขนาดนั้นหรือ...สำหรับคนที่ไม่สนใจเกม ฟุตบอลอาจจะพูดอย่างนั้นแบบไม่แยแส...
แต่เราลองมาพิจารณากันดูสักหน่อยครับ....
ในประเทศไทยมีสักกี่โรงเรียนที่ไม่มีสนามฟุตบอล ?
มีเด็กสักกี่คนกันที่ไม่เคยเเตะลูกฟุตฟุตบอล ?
แล้วมีสักกี่คนกันที่ไม่รู้จักฟุตบอล ?
เพราะฉะนั้นความฝันเกี่ยวกับฟุตบอลมันจึงซุกอยู่ในหลืบมุมความทรงจำของทุกคน...
นี่ ยังไม่ต้องพูดถึงในมุมกว้างเลยนะครับ...คือในโลกนี้ 1 ใน 20 คนคือคนที่เป็นนักบอล ทั้งอาชีพ สมัครเล่น ทั้งเล่นเฉยๆ...ทั้งที่กำลังจะเล่น...แล้วอีกกว่าครึ่งโลกคือคนที่ดูฟุตบอล และมีประเทศยักษ์ใหญ่สักกี่ประเทศกันที่เล่นฟุตบอลไม่เก่ง...ขนาดอเมริกายัง ต้องทำตัวเองให้ไปฟุตบอลให้ได้ทุกครั้งทั้งที่ฟุตบอลถือว่าได้รับความนิยม ไม่มาก
ฟุตบอลมันไม่ใช่แค่กีฬาครับ...แต่มันคือวัฒนธรรม
เป็น วัฒนธรรมร่วมของคนทั้งโลก...เป็นสิ่งทุกชาติถวิลหาและไฝ่ฝันถึง ว่าขอให้ชนชาติตัวเองได้เข้าร่วมมหกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่เรียกว่า ฟุตบอลโลก
...
การที่ทีมชาติไทยจะได้ไปฟุตบอลโลก...จริงๆแล้วมันก็มีทางเป็นได้นะครับ โดยวิธีการมีดังนี้...
1.ก็เป็นเจ้าภาพมันเองซะเลย...
2.ก็ซื้อตั๋วเครื่องบินให้ทีชาติไทยเข้าไปดู...เขาจัดที่ไหนก็บินที่นั่นเลย
3.แต่ที่ง่ายที่สุด....เข้านอนแล้วหลับฝันเอา !!!
วิธีการข้างต้นล้อเล่นนะครับ...
ตาม ที่คุณวรวี มะกูดี หวังว่าจะพาทีมชาติไทยไปฟุตบอลโลกในปี 2014 บอกได้เลยว่ามันไม่มีทางเกิดขึ้นได้จริง...และมันจะเกิดขึ้นจริงในช่วง ชีวิตของผมหรือเปล่าก็ยังไม่รู้
เกาหลี ญี่ปุ่น ที่เมื่อ 10 หรือ 20 ปีก่อน เขายังเตะบอลสู้เราไม่ได้นะครับ แต่ทุกวันนี้...เขาไปฟุตบอลโลกกันทุกครั้ง นักเตะก็กระจายกันไปเล่นในลี กชั้นนำของโลก...ส่วนเรายังวนเวียนอยูกับความภาคภูมิใจกับการเป็น เบอร์ 1 ของอาเซียน (ซึ่งปัจจุบันก็ยากเต็มทีแล้ว)
ฟุตบอล ไทยมันก็เหมือนภาพสะท้อนของประเทศไทย...ตอนเด็กผมจำได้ว่าในวิชาสังคมศึกษา ครูบอกว่า ประเทศไทยเราคือเสือตัวที่ห้าของเอเชีย แล้วปัจจุบันมันเกิดอะไรกับบ้านเมืองเราทุกท่านก็คงรู้กันอยู่แล้วนะครับ...
ถ้า เมื่อใหร่ฟุตบอลไทยได้ไปฟุตบอลโลกนั่นก็แสดงว่าประเทศเราก็คือมหาอำนาจแล้ว ครับ เพราะขนาดองค์กรขนาดเล็กอย่างสมาคมฟุตบอลเรายังสามารถบริหารจัดการได้ แล้วทำไมประเทศไทยจะไม่สามารถบริหารจัดการได้และอีกประการหนึ่งก็คือแสดงว่า บ้านเมืองเราหมดสิ้นคนเห็นแก่ตัวแล้ว
(ทีมชาติไทยชุดใหญ่ทีมสุดท้าย)
...
สำหรับแนวทางการวางแผนระยะยาวที่คุณวรวีร์ พูดถึง นั่นเป็นสิ่งที่ต้องทำและควรจะทำมานานแล้ว...
คำ พุดเหล่านี้เขาก็พูดกันมาทุกคนล่ะครับ....แต่ไม่เห็นจะมีสักคนเท่าที่ผมจำ ความได้ สามารถทำตามได้ดังที่พูด...ทุกครั้งมันก็เป็นเพียงลมปากเน่าๆที่สร้างฝัน ลอยๆ
เราได้ลองหันกลับมาดูทีมชาติไทยของเราหรือยังว่าวันนี้พร้อมจะต่อกรกับเหล่าชาติมหาอำนาจได้หรือยัง...คำตอบที่ได้คือยังครับ
ฟุต บอลลีกซึ่งเป็นแหล่งสร้างทรัพยากรนักเตะ...เราก็ยังไม่มีเลยนะครับ ที่ผ่านมาคือเป็นแบบสมัครเล่น พึ่งจะมาตั้งไข่กันก็ปีนี้เอง...ต้องรออีกนานครับกว่าจะมีเจนเนอเนชั่นที่ เล่นฟุตบอลอย่างเดียวเป็นอาชีพ...
เด็ก ไทยเราเล่นบอลเก่งนะครับ...แต่สงสัยมั๊ยว่าทำไมโตมาถึงสู้ชาวบ้านเขาไม่ ได้...นั่นมันก็เพราะเส้นทางสายฟุตบอลในเมืองไทยที่ผ่านมามันมักจะมาสิ้นสุด ตอนที่เด็กทุกคนต้องเอนทรานซ์...เพื่อจะได้มีอาชีพการงานที่มั่นคงใน อนาคต...แล้วทำไมเราถึงไม่สร้างฟุตบอลให้เป็นอาชีพที่มั่นคงกันล่ะครับ
แล้ว ปัจจุบันนี้ประเทศเราไม่มีทีมชาติชุดใหญ่นะครับ...นี่คือความจริง เรายังถกเถียงกันอยู่เลยเรื่องนโยบายการทำทีมชาติ...ทั้งที่จริงๆมันก็ง่าย นิดเดียวคือ คนที่ติดทีมชาติต้องเป็นนักเตะที่ดีที่สุดในประเทศ...แต่เท่าที่เห็นมันก็ กระจุกตัวอยู่กับนักเตะไม่กี่กลุ่ม
ถ้า หากเราสามารถจัดการกับปัญหาทั้งหมดที่พูดถึงได้...เราก็คงพอมีสิทธิ์ที่จะไป ฟุตบอลโลกครับ...แค่พอมีสิทธิ์นะครับ เพราะการจะไปฟุตบอลโลกมันยังมีส่วนประกอบอีกหลายอย่าง นอกเหนือจากการมีนักเตะเก่งๆแล้ว การสนับสนุนจากแฟนบอลก็มีส่วนสำคัญเหมือกัน รวมทั้งต้องมีเรื่องของเงินเข้ามาเป็นส่วนผสมอีกอย่างหนึ่ง...
ผม รักเกมฟุตบอลจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วล่ะครับ เกิดมาชาติหนึ่งผมก็หวังเหลือเกินที่จะได้ไปโบกธงชาติไทย แหกปากเชียร์ไทยแลนด์ๆที่ข้างสนามในมหกรรมฟุตบอลโลก...ผมอยากจะมีโอกาสได้ เล่าให้ลูกหลานฟังว่าครั้งหนึ่งผมก็เคยได้สัมผัสกับมันมาแล้ว...
แต่ฟุตบอลโลก...มันก็ยังคงเป็นเพียงแค่ความฝันและมันเดินเทางเป็นเส้นขนานกับฟุตบอลไทย...
***
***
ขอขอบคุณคลิปและภาพพร้อมข้อมูลบางส่วนจากwww.siamfootball.com
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
