หรือคุณจะเกียจเข้าลง

พูด ถึงชีวิตมนุษย์แทบทุกคนในโลก แต่ละคนก็มีความยุ่งเหยิง ซับซ้อนแตกต่างกันออกไป หากเปรียบเป็นถนนก็เป็นถนนที่มีทางแยกมากมาย ให้เราต้องเลือกเดิน ชีวิตนักฟุตบอลก็เฉกเช่นกัน บางคนสิงสถิตอยู่ที่เดียว แต่หลายคนกลับระเหเร่ร่อน และหนึ่งในนั้น เล่าไปเล่ามาก็ไม่ต่างจากละครน้ำเน่าหลังข่าวเท่าไรนัก

เขาคนนั้นเกิดขึ้นมาพร้อมหัวใจเอฟเวอร์โตเนียน หากแต่เขาเป็นเด็กปั้นทีมสัตว์ปีก เขาสร้างชื่อและเติบโตขึ้นมาบนสนามที่สลักคำว่า “This is Anfield” เขาได้บังลังดอร์กับสโมสรแห่งนี้ แต่กลับเลือกที่จะประสบความสำเร็จกับยอดทีมแห่งเมืองกระทิง

เขากลับมาบ้านเกิด พร้อมฝากไข้กับทีมเสื้อลายนักโทษ ท้ายที่สุดเขาอพยพย้ายถิ่นฐาน สลับขั้วหัวใจ ประทับลงที่ทีมคู่อริตลอดกาลของทีมแรกนาม “แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด” อย่างไร้ทางเลือก ถึงตอนนี้หากใครยังไม่รู้ชื่อเขา เดาได้ว่าคงเป็น เด็ก สตรีมีครรภ์ หรือคนชรา เท่านั้น เพราะชื่อของเขาคือ “ไมเคิล โอเว่น”

ละครบทนี้เองที่ทำให้ เดอะคอป ทั้งแท้และเทียมจำนวนมากซึ่งเคียดแค้นเขาเป็นทุนเดิมตั้งแต่เมื่อ 5 ปี ที่แล้ว ประณาม หยามเหยียด เขาทวีคูณ บ้างตราหน้าเขาเป็นคนทรยศ บ้างบอกว่าเขาเป็นไอขี้โรค บ้างเรียกเขากองหน้าวรนุช

แต่เชื่อว่าเดอะคอปจำนวนมากกว่าที่ยังรักและให้โอกาสเขาอยู่เสมอ ด้วยความรู้สึกหนึ่งเดียวที่ว่า “ใครละหลุดเดี่ยวไปยิงวิมเบิลดัน ตั้งแต่อายุ 17ขวบ” “ใครละ ยิงอาร์เซนอล 2 ลูก พาทีมคว้าแชมป์บอลถ้วย” “ใครละที่พัลลิสเตอร์วิ่งตามห่างเป็นเมตร” “ใครละฉีกกองหลังฟ้าขาวเป็นวิ่นๆไปยิงประตูสุดสวย ในบอลโลก” หรือแม้แต่ “ใครละที่เคยทำให้เรามีความสุขยามเห็นเขาลงสนาม”

ใครบ้างละที่ไม่อยากประสบความสำเร็จในชีวิตที่แสนสั้น เหตุผลนี้โอเว่นจึงเลือกไป “มาดริด”
ใครบ้างละที่ไม่อยากถีบตัวเองจากความมืดมน เหตุผลนี้โอเว่นจึงเลือกไป “แมนยู”