ซาบี้ อลองโซ่



สตีเว่น เจอร์ราร์ด ถูกยกให้เป็นหัวใจในแดนกลางของลิเวอร์พูลมาหลายปี แต่ถ้าวัดกันตรงกึ๋นกับความสม่ำเสมอ เจอร์ราร์ดกิน ซาบี้ อลองโซ่ ไม่ลงหรอก

อลองโซ่ไม่จี๊ดจ๊าด ไม่หวือหวาเท่า สไตล์ที่ชอบเฝ้าบ้าน คุมพื้นที่ค่อนข้างต่ำก็ทำให้เขาดูเรียบๆ เหงาๆ ยกเว้นตอนยิงไกลครึ่งสนามเข้าประตูค่อยฮือฮาขึ้นมาซะที นอกนั้นรวมๆ ก็แทบจะปิดทองหลังพระเป็นแบ๊คอัพระวังหลังให้เพื่อนยันป้าย

น่าเสียดายนะครับ, ซาบี้ อลองโซ่ มีดีมากกว่านั้น ถ้ากล้าๆ เติมขึ้นสูงกว่าเดิม ทีมหงส์แดงจะได้ประโยชน์จากเขาอีกเยอะ เกมรุกก็น่าจะมีสีสัน มีมิติกว่าที่เห็นด้วย

กุนซือ ราฟา เบนิเตซ ลงมอบหมายให้อลองโซ่ดูแลเกมรับร่วมกับ ฮาเบียร์ มาสเชราโน่ เป็นหลัก แต่มันก็มีหลายนัดที่มิดฟิลด์สเปนแอบสอดขึ้นมาจากแถวสองพังประตูสำคัญพลิกเกมให้ทีม

นัดบุกชนะเชลซีนั้นก็ใช่, หรือล่าสุดที่ไปปราบแบล๊คเบิร์นก็เป็นผลจากประตูแรกของอลองโซ่แท้ๆ

ลูกนั้นไม่ใช่ง่าย เป็นคนอื่นอาจจะกดเต็มๆ แล้วก็ติดบล็อคกองหลังหรือติดมือประตู แต่ซาบี้ อลองโซ่ ใช้แปเล่นทางเบาๆ เหมือนจิ้มหนีแข้ง ซึ่งต้องยกให้เป็นลูกกึ๋นล้วนๆ เพราะจังหวะยิงมันพอดิบพอดี ถ้ามัวง้างตะบันด้วยหลังเท้าก็คงช้าไม่ทันกิน มีสิทธิโดนขวางเด้งกลับไปหาแดนตัวเองแน่

นี่คือความแตกต่างของไอคิว ลิเวอร์พูลโชคดีที่มีนักเตะพิเศษอย่างนี้อยู่ในทีม ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับว่าจะใช้งานยังไงให้คุ้ม เต็มเม็ดเต็มหน่วยที่สุด

บางทีถ้าหงส์แดงจะเป็นแชมป์พรีเมียร์ลีก อาจมาจากผลงานของพวกมิดฟิลด์นี่แหละ ลำพังแค่กองหน้าอย่าง เฟร์นานโด ตอร์เรส คงแบกภาระไม่ไหว ยิ่งพวก ร็อบบี้ คีน เดิร์ก เคาต์ ไรอัน บาเบิ้ล ยิ่งหวังพึ่งไม่ได้ซักคน

ไม่ใช่ว่าแย่ขนาดห่วยแตกหรอกครับ แต่พวกนี้ธรรมชาติไม่ใช่จอมถล่มประตูมาแต่ไหนแต่ไร ให้ยิงพอเป็นน้ำจิ้มล่ะก็ได้ แต่จะให้ซัดถึง 25-30 ประตูคงได้แค่ฝันเท่านั้นแหละ

อย่างเกมบุกชนะแบล๊คเบิร์น ลิเวอร์พูลลงไปเล่นเหมือนไม่มีกองหน้า ถ้าอลองโซ่กับพรรคพวกกองกลางไม่ช่วยไว้ ก็คง "ใจร้าว" ไปแล้ว

เครดิต :
เครดิต :เนื้อหาข่าว คุณภาพดี หนังสือพิมพ์มติชน


ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์