อวสานโล้นทองคำ โรนัลโด

แต่ถ้าจะหานักฟุตบอลสักคนที่ได้รับการยอมรับว่า “ดีที่สุดคนหนึ่งเท่าที่โลกนี้เคยมี” คงไม่มีใครปฏิเสธว่า “โรนัลโด หลุยส์ นาซาริโอ เดอ ลิมา” หรือ “โรนัลโด” คือคนหนึ่งในจำนวนนั้น

แต่ชีวิตนักเตะของเขากำลังจะจบ ?

โรนัลโด เคยประสบความสำเร็จสูงสุดในชีวิต ด้วยการคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกได้ถึง 2 ครั้งกับทีมชาติบราซิล ในปี 1994 และ 2002 ถึงแม้ครั้งแรก เขาจะไม่ได้ลงเล่นเลยแม้แต่นาทีเดียวก็ตาม

นอกจากนั้น เขายังเป็นเจ้าของสถิติยิงประตูมากที่สุดในฟุตบอลโลก รอบสุดท้าย คือ 15 ประตู จาก 19 เกม ในเวิลด์คัพ 3 สมัยด้วย

ขณะที่เกียรติประวัติส่วนตัว “โล้นทองคำ” เคยได้รับตำแหน่งนักฟุตบอลยอดเยี่ยมของฟีฟ่าถึง 3 ครั้ง ในปี 1996, 1997, 2002 และได้ตำแหน่งนักเตะยอดเยี่ยมยุโรป (บัลลงดอร์) 2 ครั้ง ในปี 1997 และ 2002

นี่ยังไม่นับความสำเร็จในระดับสโมสรที่ยาวเป็นหางว่าว และสถิติเหลือเชื่อที่เขาทำเอาไว้มากมาย ยกตัวอย่างเช่นการยิง 12 ประตู จาก 13 เกม ให้ ครูเซโร, การยิง 55 ประตู จาก 57 เกมให้ พีเอสวี ไอนด์โฮเฟ่น และการยิง 47 ประตู จาก 49 นัดให้ บาร์เซโลนา

ทั้งหมดคือเกียรติประวัติที่นักฟุตบอลน้อยคนนักจะทำได้ และถือว่า โรนัลโด มีชีวิตการเล่นฟุตบอลอาชีพที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคนหนึ่งของโลก

แต่เมื่อมองอีกด้านของเหรียญ

เขากลับเป็นคนที่เคยพบพานประสบการณ์เลวร้ายบนเส้นทางลูกหนังไม่น้อยกว่าใครในโลกเช่นกัน หลังจากพีคสุด ๆ กับ บาร์เซโลนา โรนัลโด ย้ายไปร่วมทีมอินเตอร์ มิลาน ในปี 1997 แต่เพียงแค่ฤดูกาลที่ 2 กับทีมงูใหญ่ เขาก็พบกับฝันร้ายครั้งแรก

วันที่ 21 พ.ย. 1999 ระหว่างเกมกับ เลชเช โรนัลโด รู้สึกเจ็บที่หัวเข่า ทำให้ต้องเขยกออกจากสนาม ทีมแพทย์ตรวจเข่า และลงความเห็นว่า เส้นเอ็นหัวเข่าขวาของเขาฉีกขาด และต้องเข้ารับการผ่าตัด อาการเจ็บดังกล่าวอาจจะน่าตกใจที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตของนักเตะทุกคนก็จริง แต่ด้วยวัยเพียง 23 ปี โรนัลโด มีเวลาเหลือเฟือในการกลับมา และวันที่ 12 เม.ย. 2000 เขาก็กลับมาลงสนาม ในเกมโคปปา อิตาเลีย รอบชิงชนะเลิศ นัดแรก กับ ลาซิโอ

แต่ใครจะคิดว่า
 
เขาจะมีเวลาอยู่ในสนามแค่ 7 นาที ก่อนที่จะเจ็บซ้ำที่เดิม คราวนี้ ดูเหมือนจะหนักหนากว่าคราวก่อน และถึงขั้นที่หลายคนบอกว่า อาจจะทำให้เขาต้องเลิกเล่นฟุตบอลทุกคนสงสาร โรนัลโด จับจิต แต่ในใจลึก ๆ ไม่มีใครคิดว่าเขาจะกลับมาเหมือนเดิมได้อีกแล้ว เพราะช่วงเวลา 3 ปี ที่น่าจะเล่นฟุตบอลได้ดีที่สุดในชีวิตถูกพรากไปพร้อมการเจ็บหนัก

แต่ โรนัลโด ก็ทำให้ทุกคนประหลาดใจ

เพราะหลังจากผ่าตัดไป 2 ครั้ง, พักไป 20 เดือน และไม่ได้ลงเล่นเลยตลอดฤดูกาล 2000-2001 เขากลับมาได้อีกครั้ง แถมยังคงความเป็นนักฟุตบอลคนเดิมไว้ทุกประการ เขายิง 8 ประตู พา บราซิล คว้าแชมป์โลก สมัยที่ 5 เมื่อปี 2002 พร้อมกับที่ตนเองก็คว้าตำแหน่งนักฟุตบอลยอดเยี่ยมของโลก ครั้งที่ 3

ชีวิตนักฟุตบอลของ โรนัลโด “รีสตาร์ต” อีกครั้ง เขาเลือกเริ่มต้นใหม่ ด้วยการย้ายไปร่วมทีมรีล มาดริด ด้วยค่าตัวถึง 20 ล้านปอนด์ และยิงไป 102 ประตู จาก 174 เกม ตลอดเวลา 5 ปี ในซานติอาโก เบอร์นาบิว ถึงตอนนี้ ไม่มีใครจำได้อีกแล้วว่าเขาเคยเจ็บหนัก

โรนัลโด เดินตามวิถีนักฟุตบอลอาชีพต่อไป ด้วยการย้ายไปร่วมทีมเอซี มิลาน ตอนต้นปี 2007 น่าเสียดายที่การผจญภัยครั้งนี้ เขามีปัญหาเรื่องสภาพ ร่างกายรบกวน โดยเฉพาะน้ำหนักตัวที่มากเกินควร

เวลาในซานซิโร

ส่วนใหญ่ของเขาหมดไปในห้องพยาบาล แต่กระนั้น มันก็เป็นอาการเจ็บที่ไม่หนักหนา และเป็นปกติของนักฟุตบอลที่อายุเริ่มเยอะ จนกระทั่งวันที่ 13 ก.พ. 2008 โรนัลโด พบกับฝันร้ายที่สุดในชีวิตเป็นครั้งที่ 3 แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย เมื่อเอ็นหัวเข่าซ้ายของเขาฉีกขาดอย่างรุนแรง ระหว่างเกมกับ ลิวอร์โน

มันเป็นการเจ็บเหมือนที่ 2 ครั้งแรก

ไม่มีผิด เพียงแค่เปลี่ยนข้างกันเท่านั้น และหลังจากเข้ารับการผ่าตัดโดย ศ.ดร.เชราร์ ไซยองต์ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญคนเดิม ปรากฏว่า โรนัลโด ต้องพักไม่ต่ำกว่า 9 เดือน ช่วงเวลาดังกล่าว ไม่มากไม่น้อยกว่า 2 ครั้งแรก แต่อย่าลืมว่า ตอนนี้เขาอายุ 31 ย่าง 32 ปี และด้วยวัยขนาดนี้ การรักษาให้หายกลับมาปกติย่อมไม่ง่ายเหมือนตอนหนุ่ม ๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อมันเป็นอาการบาดเจ็บเหมือนครั้งก่อน ๆ ที่ โรนัลโด รู้ดีว่า การกลับมานั้นยากแค่ไหน และจะยากมากยิ่งขึ้นขนาดไหนในครั้งนี้ แม้แต่ ไซยองต์ เองก็ยังยอมรับว่า ถึงแม้การผ่าตัดจะประสบความสำเร็จ แต่การจะกลับมาเล่นฟุตบอลได้หรือไม่ขึ้นอยู่ที่เจ้าตัวเป็นสำคัญ

เพราะนอกจากขั้นตอนการรักษาแล้ว ขั้นตอนการพักฟื้นก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ากัน ซึ่งจุดนี้ต้องอาศัยพลังใจเป็นอย่างมาก และถ้าหากไม่มีความมุ่งมั่นระดับฝนทั่งให้เป็นเข็ม ใช่ว่าจะผ่านไปได้ง่าย ๆ

ถ้าหากต้องการจะทำจริง ๆ โรนัลโด ทำได้แน่นอน เพราะเขาแสดงให้เห็นมาแล้วหลายครั้ง
แต่หลังจากประสบความสำเร็จมาแล้วทุกอย่างในชีวิต บวกกับการต้องกลับไปจมอยู่กับฝันร้ายเดิม ๆ นานเป็นปี ทำให้น่าสงสัยเหมือนกันว่า โรนัลโด ยังเหลือไฟในตัวเพียงพอที่จะทำหรือไม่ ?

แน่นอนว่า แฟน ๆ ทุกคนทั่วโลก พร้อมเป็นกำลังใจให้เขาเสมอ และอยากเห็นเขาสร้าง “ปาฏิหาริย์ ครั้งที่ 3” ด้วยการกลับมาลงสนามอีกครั้ง

แต่หลังจากที่ให้ความสุขกับทุกคนมานาน คงไม่มีใครต่อว่า โรนัลโด ได้ ถ้าหากเขาจะคิดท้อแท้หรือเหนื่อยจนไม่อยากกลับมาอีกแล้ว

เพราะไม่ว่าจะยังไงเขาก็จะยังคงได้รับการจดจำในฐานะหนึ่งในนักเตะที่ดีที่สุดของโลกตลอดไปอยู่ดี