การมีส่วนร่วม สปีริต ใจจงรัก

แน่นอน ผมหมายถึงใจจงรักต่อทีมลิเวอร์พูล ซึ่งผมเชื่อว่า มีอยู่ทุกอณูขุมขน ของเดอะค็อปทั้งหลาย ผมเคยนะพอหงส์แพ้ ผมแบบเซ็งโลกไปเลย เบื่อหน่ายไปหมด พอชนะนะ แหมโลกมันช่างรื่นเริงเสียจริง หากใครมีอาการนี้ จงรู้ไว้ คุณคือแฟนบอลที่มีใจจงรักลิเวอร์พูล แต่ไม่ได้หมายถึงคนที่ไม่ได้รู้สึกจะไม่ได้รักสโมสรแห่งนี้นะครับ เพราะการแสดงออก หรือการตอบสนองต่อเหตุการคนเราไม่เหมือนกัน แต่ที่ผมบอกมา อย่างน้อยกลุ่มเพื่อนผมก็เป็นกันทุกคน ยิงเป็นวันแดงเดือดด้วยแล้ว ถ้าเกิดแพ้ผี ผมและเพื่อนที่เป็นเดอะค็อป ก็โดนทั้งคืนครับ โดนเพื่อนกลุ่มเรดอาร์มี่ อำทั้งคืน แต่เอาล่ะ  ผมไม่ได้อยากพูดถึงประเด็นผีกะหงส์ เพราะเปราะบาง อาจสร้างความไม่เข้าใจ และก็มาแสดงความคิดเห็นที่ไม่น่าอภิรมย์กันอีก แต่ผมดีใจที่ผมได้มิตรภาพกันหลายๆท่านทั้งแฟนผี ปืน สิงห์ และที่สำคัญแฟนหงส์ ที่ท่านได้เข้าใจการนำเสนอของผม ที่เสนอแต่ความรู้สึดในแง่บวกเสมอมา และไม่เคยแสดงความคิดเห็นที่ทำร้ายความรู้สึกใคร บอกตรงๆผมระวังมาก เพราะได้ยินได้ฟังมาจากหลายๆท่านที่เป็นสมาชิกรุ่นเก๋า ผมถือว่า เลขสมาชิก 5หลัก คือสมาชิกรุ่นเก๋าครับ หลายๆครั้งผมเห็นท่านเหล่านั้น เล่าถึงบรรยากาศเก่าๆ ในบอร์ดแห่งนี้ ที่มีสีสันเหมาะสม ไม่หยาบคาย และเป็นการโต้ตอบทางความคิด ความเห็นที่สร้างสรรค์ ซึ่งผมเองขอเอาเยี่ยงอย่างในด้านนั้นครับ เราเห็นต่างได้ แตกต่างได้ แต่ไม่จำเป็นต้องแตกแยกครับ

เอาล่ะพล่ามมานาน มาเข้าเรื่องดีกว่า ผมกำลังพูดถึงการมีส่วนร่วม ในบทบาท ฐานะต่างๆในสโมสรของเรา ที่เรารักร่วมกันครับ สโมสรลิเวอร์พูล ในสภาวะเช่นนี้  ที่แทบจะหมดลุ้นไปแล้วทุกถ้วย แม้จะได้ยิน หลายๆคนออกมาสร้างกำลังใจ สร้างบรรยากาศการต่อสู้ต่อไป เปล่าครับ ผมไม่ได้มาชวนให้เราท้อถ้อย หรืออกมาตำหนิใคร ผมอยากมาแสดงความคิดเห็นถึงการมีส่วนร่วมต่อกัน โดยมี สโมสรลิเอวร์พูลของเราเป็นสำคัญครับ

ในฐานะเจ้าของสโมสร  ไม่ต้องเอ่ยชื่อนะครับ ชาวอเมริกัน สองคน ในฐานะเจ้าของสโมสรที่เก่าแก่ มีประวัติศาสตร์ มากมาย ในประเทศที่ได้ชื่อว่าเป็นต้นตำรับฟุตบอล และที่สำคัญ ชาวอเมริกัน เพิ่งรู้จักฟุตบอลเมื่อไม่นานมานี้ แถมไม่ได้เป็นกีฬายอดฮิตของประเทศด้วย และยิ่งกว่านั้น คำว่าฟุตบอลในอเมริกา หมายถึง กีฬาอีกประเภทไม่ใช่ฟุตบอลในความหมายของทั่วโลก โดยเค้าเรียก ฟุตบอล ว่า ซ็อคเกอร์  ที่กล่าวมานั่นก็เพื่อสื่อให้เห็นว่า มันไม่น่าจะเป็นไปได้ และดูแปลกๆ แต่มันคือความจริงครับ แน่นอนการเข้ามาของอเมริกัน ทั้งสองคนถูกมองในแง่ธุรกิจ เป็นสำคัญ ว่าจะมากอบโกยหาผลประโยชน์ กับสโมสรของพวกเรา ซึ่งตั้งแต่ช่วงงแรกของการเข้ามาเทกโอเวอร์ ก็มีแต่คำครหา เสมอมา และปัจจุบัน มีกลุ่มแฟนบอลออกมาแสดงความคิดเห็นขับไล่ อย่างต่อเนื่อง แต่ผมก็เห็นไล่มาตั้งนานแล้ว แต่ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นสักที ผมเองก็เคยวิจารณ์และขับไล่ด้วยเหมือนกัน แต่เมื่อจริงๆแล้ว มันไม่มีประโยชน์อะไรครับ และผมก็เริ่มพิจารณาสองคนนี้อีกครั้ง ด้วยความรู้สึกที่ว่า ในเมื่อมันไม่ออกไป ไม่ขายทีม แล้วมีทางไหมที่เราจะพบความสำเร็จ ในยุคของสองคนนี้ และสองคนนี้ มีอะไรในด้านดีต่อสโมสรมั้งไหม จริงๆแล้ว สองคนนี้ อนุมัติงบให้ผู้จักการทีม ซื้อนักเตะเยอะเหมือนกันนะครับ ตัวเลขแน่ชัด ผมไม่โฟกัสนะครับ แค่จะวิเคราะห์ถึงการกระทำของเค้า สองคนนี้ เสี่ยงเหมือนกันนะครับ ที่เอาเงิน แม้ส่วนใหญ่จะมาจากการกู้ แต่มันก็เป็นสิทธที่เค้ากระทำได้ครับ สองคนนี้ กดดันตั้งแต่วันแรกที่เค้ามาบริการเลยครับ คนส่วนใหญ่ มองเค้าในแง่ลบเสมอ คุณคิดว่าเค้าจะคิดมั่งไหมว่า อารายว๊า เงินไม่ใช่บาทสองบาทนะ ที่เอามาซื้อทีม หากทีมล้มเหลว ตรูเจ็บที่สุด หนักที่สุด แล้วยังมาว่าตรูอีก  เอาเถอะครับ เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา ผมมองว่า เจ้าของสโมสร เดิมพันด้วยหลายสิ่งมากกว่า คนอย่างเรา ที่แค่เปิดทีวี และเชียร์ทีมรัก ไหนๆก็อยู่ในสโมสรเดียวกัน แค่คนล่ะมุมมอง คนล่ะหน้าที่ แต่ถือว่าให้เกียรติกันครับ สโมสรมาก่อนครับ

ในฐานะ ผู้จัดการทีม เบนิเตซ มาอย่างเทพเจ้า ทุกคนมีความหวังอย่างแรงว่า คนนี้แหระ ที่จะมาสร้างความยิ่งใหญ่ให้หงส์ อีกครั้ง ปีแรก ก็คว้าแชมป์ยุโรปได้แล้ว และทำให้เดอะค็อปทั่วโลก ภูมิใจสุดๆกับการที่มีถ้วยหูโต มาครอบครอง ตั้งโชว์ ในสโมสรถาวร แค่ปีแรก ก็เปิดตัวซะหรูแล้ว จะไม่ให้ฝันได้อย่างไร ว่าม่ะ... ต่อมา เราก็ได้พบกับ ระบบโรเตชั่น และระบบ 5-4-1 หุหุ ไม่เป็นไร แรกๆพอทนได้ เบนิเตซ กำลังสร้างทีม เค้าขอเวลา5ปีในการสร้างทีมที่สุดยอด จนถึงปัจจุบัน มากกว่า6ปีแล้ว แชมป์ที่ต้องการที่สุด คือแชมป์ลีก ยังไม่เคยสัมผัสเลย นำมาซึ่งความข้องใจในตัวเบนิเตซมากมาย ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น เช่น อีโก้สูง มั่นใจตัวเองเกินไป ไม่ฟังใคร หัวรั้น เก่งจริงเหรอ จนในที่สุด คนที่ถูกมองว่าจะเป็นตำนานคนใหม่ ในแอนฟิล กลับโดนโห่ในสนาม และถูกแห่ไล่ จากแฟนบอล  ผมถือว่า ปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ปกติครับ เราไม่ค่อยเห็นความรุนแรงทางความคิดเห็นหรือการแสดงออกของเดอะค็อป กันบ่อยๆหลอกครับ ผมเองก็เคยหมดศัทธาไปแล้วในตัวเบนิเตซ สงสัยไหมครับว่า ทำไมหลายๆเรื่องที่แฟนบอลทั่วโลกมีความเห็นที่ค้านกับเบนิเตซ และหนักขึ้นเป็นลำดับ เช่น เรื่องการจัดตัวผู้เล่น โดยเฉพาะในรายของ ลูคัส เลว่า หรือจะเป็นการเปลี่ยนตัวผู้เล่นที่ หลายครั้งโดนโฮ่ จากแฟนบอลในสนาม หรือการใช้งานนักเตะที่ยากจะเข้าใจ จนหลายๆคนบอกว่า นักเตะมาจบอนาคตที่แอนฟิลหลายคน    จนผมเองสงสัยจริงๆว่า เบนิเตซทำอะไรกันแน่ ต้องการจะพิสูจน์อะไร ทำไมช่างทำร้ายความรู้สึกแฟนบอลได้เยี่ยงนี้ แต่ทำไงได้ ในเมื่อเค้ายังต้องทำทีมต่อไป ยังได้รับความไว้วางใจจาก ผู้บริหาร เราจะมานั่งคัดค้านไปก็ไม่มีประโยชน์ และเบนิเตซเอง ก็อาจไม่ใช่สาเหตุทั้งหมดของการตกต่ำ เบนิเตซเอง ก็เดิมพันไม่น้อยครับ หลายคนอาจมองว่า เดิมพันอะไร มีแต่ได้กับได้ ออกทางไหน ก็เงินทั้งนั้น คำว่าเดิมพันของผม ไม่ได้หมายถึงเงินครับ บางครั้ง คนที่อยู่ตรงจุดนั้น ไม่ได้มองเงินเป็นเหตผลหลักครับ เราเองได้แค่ชมทางทีวี เราไม่ได้ไปอยู่ในสนามซ้อม ไม่ได้รู้รายละเอียด มากไปกว่ากระดานข่าวทั่วไป ในเมื่อ เบนิเตซ ยังต้องทำหน้าที่ต่อไป เราเอง เชียร์ทีมอย่างมีความสุขดีไหม แต่ล่ะคนมีหน้าที่ต่างกันไป ให้โอกาสกัน ดีไหมครับ

ในฐานะนักเตะ  นี่คือส่วนสำคัญยิ่งครับ ในความคิดของผม เพราะพวกเขาเหล่านี้ เป็นคนที่เดินลงไปลุยในสนาม แน่นอนปัจใจเสริมอาจมาจาก กรจัดตัวของผูจัดการทีม ปีที่แล้วเรา เข้าใกล้แชมป์ที่สุด จริงๆแล้ว ถ้าแมนยู ไม่สุดยอดในฤดูที่แล้ว คะแนนที่เราได้ฤดูที่แล้วเป็นแชมป์ไปแล้วครับ ต้องยกเครดิตให้แมนยู ที่ยังมีคะแนนเหนือเราอยู่ดี แต่ปัญหาทั้งหลายทั้งปวง มาเริ่มหลังจากผลงานอันน่าผิดหวัง แน่นอนนักเตะที่โดนโจมตีหนักที่สุด คือ ลูคัส เลว่า ,คาร่า, บาเบิ้ล ,เอ็นก็อก ,โวโรนิน , กีเกียอากอส , อินชัว ,สคาเทล , ออเลลิโอ ,ริเอร่า ,มาสเคราโน่(ยังโดน) ,จอนสัน ,เจอร์ราดเองก็โดนเหมือนกัน ว่ามาตราฐานตก มีอีก ผมจำไม่ได้ คือสรุปนะ ที่ไม่โดนตำหนิ มีแค่ ตอเรส ,เบนายูน ,และเรน่า สามคนเอง ที่ไม่เห็นมีข่าวโดนตำหนิ สรุปเกือบทั้งทีมต่ำกว่ามาตราฐานทั้งนั้น มันไม่ใช่เรื่องปกติหรอกครับ มันจะมีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกไหม นักเตะเองเชื่อผมเถอะครับ เค้าก็รู้สึกอึดอัด และผิดหวัง ไม่น้อยกว่าเราแน่นอน คำถามคือ มันจะแย่ได้อีกไหม จะแย่ลงไปกว่านี้อีกไหม ตั้งแต่ผมเชียร์หงส์มา อยากจะบอกว่า ไม่เคยเจออะไรที่ย่ำแย่ขนาดนี้มาก่อน การแพ้ติดต่อกันขนาดนี้ ผมมึนเลยครับ แต่สัพสิ่งในโลก เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ไม่มีอะไรแน่นอน คงไม่มีอะไรที่จะยั่งยืนไปตลอดครับ ทั้งความผิดหวัง หรือความสมหวัง เมื่อคิดในแง่นี้ ผมจึงอยากแสดงออกถึงการให้กำลังใจ และสนับสนุนทีม เพื่อกันแระกันครับ ให้โอกาสกัน ไว้ใจกัน ร่วมรู้สึกเดียวกัน เพราะเราคือทีมเดียวกัน

ในฐานะแฟนบอล แน่นอนครับ ไม่มีใครดีใจ สมหวังต่อสภาพทีมของเราตอนนี้ หลายๆท่านได้แสดงความคิดเห็นออกมา ซึ่งหนักไปบ้าง รุนแรงไปบ้าง แต่ผมมั่นใจอย่างมากว่า ความรู้สึกเหล่านั้น มีที่มาจากสิ่งเดียวกัน นั่นคือ ลิเวอร์พูล ทุกสิ่งออกมาจากความรู้สึก รัก หวงแหน เป็นห่วง ทีมของเราทั้งนั้น ในเวลานี้ ไม่มีประโยชน์ที่เราจะออกมาต่อว่ากัน เราต่อว่ากันมาแล้วในระยะหลัง แต่ไม่มีไรดีขึ้นครับ เราเองก็เสียจิตกันเปล่าๆ ไม่แปลกครับ ที่เราจะเปลี่ยนจากการลุ้นแชมป์ในช่วงเวลานี้ มาเป็นการลุ้นถึงสปีริต พลังนักสู้ ที่จะถูกกลั้นออกมา มาดูกันว่า กลุ่มคนต่างๆที่ต่างทำหน้าที่ต่างกัน ในสถานะต่างๆจะสามารถนำทีมกลับมาสู่สมดุลย์ได้ไหม คิดอีกแง่หนึ่งคือ เราต่างร่วมประสบซะตาเดียวกัน มาด้วยในช่วงเวลาที่ผ่านมา อย่างที่ผมเขียนไว้แต่ต้นว่า สรรพสิ่งล้วนไม่เที่ยง มีขึ้นต้องมีลง มีลงต้องมีขึ้น เย็นนี้พระอาทิตย์ตก พรุ่งนี้พระอาทิตย์ขึ้น เป็นสิ่งที่เราเห็นมาตั้งแต่ลืมตาดูโลก พวกเราในฐานะแฟนบอล ขอให้ดูบอลอย่างมีความสุขเถอะครับ แพ้ก้อแพ้อย่างเข้าใจเกมส์ ชนะก็ให้เข้าใขในเกมส์ บางครั้งพอเราลืมๆ ในบางสิ่ง และเมื่อเรามาสนใจดูอีกที อาจจะพบกับความสมหวังก็ได้นะครับ และผมเชื่อแฟนบอลหงส์ทุกท่าน มีสปีริต ที่จงรักทีมเสมอ เพราะถ้าทุกวันนี้ ท่านยังคงมีใจจงรักต่อทีมเสมอ และยังตามเชียร์เสมอๆ ท่านคือเดอะค็อปตัวจริง และท่านพร้อมเคียงข้างทีมตลอดไป เพราะช่วงทศวรรษ ที่ผ่านมา หงส์เราอยู่ใต้บารมีของทีมคู่แข็งมาโดยตลอด นั่งมองเค้าชูถ้วยกัน ซึ่งถ้าท่านมองแค่ชัยชนะ ท่านคงเปลี่ยนใจไปเชียร์ทีมอื่นแล้ว แต่ในวันนี้ การที่ท่านยังจงรักในสโมสรเสมอมา เป็นสิ่งยืนยันถึงสปีริตอันยอดเยี่ยม ในฐานะแฟนบอลคนหนึ่งแล้วครับ และนี่แหระครับ คือสิ่งที่ผมอยากคุยกับ เพื่อนๆเดอะค็อป นั่นคือสปีริต ที่เราไม่มีวันยอมแพ้ใคร เราไม่มีวันเดียวดาย เราจะเดินไปด้วยกัน แม้ว่าต้องพบกับความผิดหวังท้อแท้ เจ็บปวดร่วมกัน และผมคนหนึ่ง ที่จะจงรัก และเชียร์ทีมของเราตลอดไป ต่อให้หงส์ ต้องรอความสำเร็จต่อไป ผมก็จะบอกใครๆเสมอว่า ผมนี่แหระ เดอะค็อป โดยไม่อายใคร