เรียกเราว่า The Kop

เมื่อคืนดูบอลไป สบายๆครับ ไม่กดดัน หากถามว่า ไม่ลุ้นแล้วเหรอ? ส่วนตัวผมเปลี่ยนจากลุ้นแชมป์ มาลุ้นทีมมากกว่าครับ คือลุ้นว่า ลิเวอร์พูลจะผ่านสถานการณ์นี้อย่างไร จะทำทีมอย่างไร เบนิเตส จะอยู่หรือไป บอร์ดบริหารจะแสดงออกอย่างไร นักเตะที่สู้อย่างไร ใครจะอยู่ ใครจะไป ช่วงเปิดการซื่อขายช่วงต้นปี เป็นการเฝ้ามองในฐานะแฟนบอลที่มีใจรักสโมสร แม้ยังต้องนั่งมองทีมอื่นมีความสุขกับการคว้าแชมป์ต่อไป แต่ผมเชื่อว่า ไม่มีเดอะค็อปคนไหน ที่หมดศัทธา ในลิเวอร์พูลครับ คำเหยียดหยามไม่ใช่ความเจ็บปวด หรือสิ่งเลวร้ายสำหรับเรา แต่การที่เราขาดความเชื่อมั่นขาดศัทธาต่างหากที่ น่าอดสู ซึ่งผมเชื่อเหลือเกินว่า แม้พวกเราจะหัวเสีย และลำคาญใจต่อสภาพทีมในตอนนี้ แต่ ก็เพราะใจที่รักหงส์ และคาดหวัง แต่ถึงจุดหนึ่ง ซึ่งอาจหมายถึงช่วงเวลานี้ หลายๆคนอาจปรับสภาพการจิตใจผ่านความกดดันตรงนั้นมาแล้ว และมาเฝ้าดู การแก้ปัญหาและให้กำลังใจทีม และให้โอกาสทีมของเรา เป็นกำลังใจกันต่อไป เฝ้ารอต่อไป มีความรูสึกร่วมกัน เจ็บด้วยกัน เศร้าด้วยกัน และถึงเวลาเราจะฉลองร่วมกัน มันเกิดขึ้นแน่ครับ เวลาของการเฉลิมฉลอง ผมไม่ออกมาเรียกร้องกันแฟนหงส์ให้รักสโมสร รักทีม ให้โอกาสทีม และอย่าทิ้งทีม เพราะเชื่ออย่างยิ่งว่า แฟนหงส์ ที่เป็นเดอะค็อปตัวจริง รู้ดีว่า เรามีวิธีรักทีมของเราอย่างไร และเข้าใจดีว่า เดอะค็อป คืออะไร  ผมขอเป็นกำลังใจ และยืนเคียงข้างเดอะค็อปทุกท่านตลอดไปครับ You'll never walk alone.