ย้อนรอยปืนโต ตอนที่ 5

                          ตอนที่ 5  เติบโต


       แต่ถึงฟอร์มเขาจะไม่โดดเด่นมากแต่ก็มีช่วงให้ได้จดจำกันเช่นเกมแรกในลีกเมื่อ 2 ก.ย. 1893 ไล่ตีเสมอนิวคาสเซิ่ลได้ด้วยสกอร์ 2-2 แต่ต่อมานิวคาสเซิ่ลก็ถล่มพวกเขาไป 6-0 ในอีกหนึ่งเดือนต่อมา และปีแรกที่พวกเขาได้อยู่ในดิวิชั่น 2 พวกเขาจบด้วยอันดับที่ 9 จาก 15 ทีม ด้วยแต้ม 28 แต้มจากการแข่ง 28 นัด ในอีก 2-3 ฤดูกาลต่อมาเกมการเล่นของอาร์เซน่อลยังคงเป็นแบบเดิม แต่ต่อมาทางสโมสรก็ได้รับการชื่นชม เมื่อ “แฮร์รี่ สโตเรอร์” นายทวารได้รับเลือกให้เป็นทีมชาติไปพบกับบอลลีกของสก็อตในเดือนเมษายน 1895 และ “ซีซาร์ ลีเวลลีน เจนกีนส์” ก็ได้รับเลือกให้ติดทีมชาติเวลส์ ในวันที่ 21 มี.ค.1896 ในนัดพบกับสก็อต และทั้ง 2 ก็ดีเกินไปสำหรับอาร์เซน่อล....

         หลังจากที่เสียนักเตะสำคัญไป 2 คน  ทีมก็ฟอร์มตกถูกทีมเลาจ์โบรจ์ ทาวน์ ถล่มไปถึง 8-0 ในวันที่ 12 ธ.ค.1896 และในช่วงคริสมาส พวกเขา แพ้วอลซอลล์ 3-5 ถล่มเกนส์โบรจ์ ทรินิตี้ 6-1 แพ้ น๊อตต์ เคาน์ตี้ 4-7 แพ้ สมอลล์ ฮีธ 2-5  ชนะกริมสบี้ 4-2 ชนะลินคอล์น 3-2 แพ้เลาจ์โบรจ์ ทาวน์ 8-0 ชนะแบล๊คพูล 4-2 และถล่มลินคอล์นไป 6-2 ซึ่งในช่วงนี้พวกเขาทำได้ถึง 32 ประตู แต่เสียไปถึง 34 ประตู...ในความพ่ายแพ้ต่อเลาจ์โบรจ์ (ซึ่งเป็นชัยชนะเพียงนัดเดียวต่อทีมปืนโตในรอบเกือบ 100 ปีของทีมนี้) ทำให้พวกเขาเปลี่ยนผู้รักษาประตูจากแฟร์คลัฟมาเป็นเลียเธอร์ ซึ่งตำแหน่งผู้รักษาประตูถือเป็นจุดอ่อนของทีมในช่วงนั้น แต่ในช่วงปี 1893-94 วิลเลี่ยม เจฟฟรี่ ผู้เล่นในตำแหน่งกองหลัง ยิงให้ทีมได้ถึง 10 ประตูใน 12 นัด แต่ความพ่ายแพ้ต่อเลาจ์โบรจ์แบบยับเยินก็ถูกล้างแค้นในอีก 4 ปีต่อมาเมื่อวันที่ 12 มีนาคม 1900 พวกเขามาเยือน เมเนอร์ กราวน์ด ก็ถูกถล่มไป 12-0  และในเวลาอีกไม่นานทีมเลาจ์โบรจ์ก็หลุดออกจากลีกไป...แต่เรื่องเศร้าของทีมก็มีมา

        แต่เรื่องเศร้าของทีมยังไม่จบแค่นั้น พวกเขาไปตกรอบ FA Cup โดยพ่ายแพ้มิลล์วอลล์ทีมที่ไม่ได้อยู่ในลีกเมื่อวันที่ 16 ม.ค. 1896 ทำให้คณะกรรมการของทีมแต่งตั้งผู้จัดการทีม และเลขาธิการขึ้นมาใหม่ คือ ที.บี.มิทเชลล์ จากแบล๊คเบริน์ และต่อมา จอร์จ เอลโคท จากสต๊อคตันก็เข้ามาทำหน้าที่แทน จน “แฮร์รี่ แบร๊ดชอว์” เข้ามารับช่วงต่อในช่วงเปลี่ยนศตวรรษ สโมสรก็เริ่มกระเตื้องขึ้น เขาได้นำนักบอลยอดเยี่ยมของยุคนั้นคือ “จิมมี่ แจ๊คสัน” ผู้เล่นตำแหน่งกองหลังจากออสเตรเลีย มาเป็นกัปตันทีมและคุมเกมในสนามและได้ “จิมมี่ แอชครอฟท์” นายทวารตัวใหม่จากเชปปี้ ยูไนเต็ด และแอชครอฟท์ได้รับเลือกให้เป็นนายทวารทีมชาติ 3 ครั้งในช่วง 1905-06 ซึ่งถือได้ว่าเขากลายเป็นนักเตะปืนโต คนแรกที่ถูกเรียกติดทีมชาติในยุคนั้น

         การปรับปรุงและการได้รับการสนับสนุนของทีมในยุคนั้นเป็นไปอย่างช้า ๆ ในเดือนกุมภาพันธ์ 1903 มีคนดูกว่า 25,000 คนมาดูการแข่งขัน FA Cup ซึ่งพบกับเชฟฟิลด์ ยูไนเต็ด แต่ก็จบด้วยความปราชัยไป 3-1 แต่สโมสรก็ได้รับเงินจากค่าเข้าชมไปถึง 1,000 ปอนด์

        ในฤดูกาล 1903-04 อาร์เซน่อลเริ่มดีขึ้นพวกเขาทำได้ 67 ประตู และเสียไปเพียง 5 โดยแพ้ในบ้านเพียง 2 ครั้ง และยังไล่ถล่มเบอร์ตัน ยูไนเต็ดและไลเชสเตอร์ ฟอสส์ไป 8-0 แต่พวกเขาก็ได้รับชัยชนะไปเพียง 6 นัดในช่วงนั้น และสรุปพวกเขาทำได้ถึง 91 ประตูและเสียไป 22 ประตู ซึ่งทำให้พวกเขาได้เลื่อนชั้นจากดิวิชั่น 2 ขึ้นมาสู่ดิวิชั่น 1 ในฤดูกาลต่อมา ซึ่งในจำนวนนักบอล 22 คนนั้นมีเพียง 2 คนเท่านั้นที่อยู่กับสโมสรก่อนที่ แบร๊ดชอว์จะเข้ามาเป็นผู้จัดการทีม...



อุปสรรค นานา นับประการ